انتخاب معیارهای توسعه پایدار برای پروژه های سازوکار توسعه پاک

سازوکار توسعه پاک ( CDM:Mechanism Clean Development) یک سازو کار ابداعی تحت پروتکل کیوتو می باشد که با هدف کمک به کشورهای در حال توسعه جهت نیل به توسعه پایدار و همچنین به منظور کمک به کشورهای صنعتی برای عمل به تعهدات کاهش انتشار گازهای گلخانه ای طراحی شده است. پروژه های CDM صرفه نظر از کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، پیامد هایی از قبیل اثر گذاری بر توسعه اقتصادی و اجتماعی و همچنین محیط زیست محلی برای کشور های میزبان به همراه دارند. بنابراین انتخاب معیارهای توسعه پایدار از جمله موضوعات با اهمیت برای کشورهای در حال توسعه در عملکرد کلی پروتکل کیوتو می باشد. در این مقاله دامنه ای از فعالیتهای راهبردی در حال انجام توسعه مورد توجه قرار می گیرد که می توانند بعنوان پیش زمینه ای کلی برای انتخاب و ارزیابی معیارهای توسعه پایدار به منظور سنجش پروژه های CDM استفاده گردند. این فعالیت ها شامل فعالیت های اقتصادی خاص و برنامه ریزی های بخشی اختصاص یافته در برنامه های توسعه ملی و همچنین همکاری های بین المللی مربوط به توسعه راهبرد های کاهش فقر واهداف توسعه هزاره می باشد . بررسی ها نشان میدهند که مهمترین فعالیت ها برای انتخاب معیارهای توسعه پایدار، برنامه ریزیهای بخشی واقتصادی است . بهرحال به منظور تعیین چگونگی برقراری ارتباط با همکاری های بین المللی که ممکن است در اسناد CDM استفاده شوند ، تاکید مقاله بر روی چگونگی استفاده از فعالیت های مرتبط با اهداف توسعه هزاره وراهبرد های کاهش فقرمی باشد که ممکن است به عنوان پیش زمینه جهت انتخاب معیارهای توسعه پایدار برای پروژه های CDMاستفاده شود. در ابتدا حلقه های ارتباطی موجود بین اهداف توسعه هزاره،توسعه پایدار وپروژه هایCDM بررسی می شوند و نشان می دهد که چگونه اهداف توسعه هزاره می توانند مستقیماً با فعالیت هایCDM ، به عنوان مثال در بخش انرژی در ارتباط باشند. در ادامه چگونگی تولید شاخصها و معیارهای توسعه پایدار برای ارزش یابی پروژه بر مبنای مثالهای موردی راهبرد های کاهش فقر مورد بحث قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

هداف توسعه هزاره ، معیار توسعه پایدار ، سازو کار توسعه پاک CDM ، گاز گلخانه ای