تهیه واکسن زنده غیرپاتوژن لیشمانیا تارنتولی بیان کننده آنتی ژنهای ایمنودومینانت (A2-CPA-CPB-CTE) به منظور پیشگیری از لیشمانیوز احشایی
محل انتشار: هفتمین همایش بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایران
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,121
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NBCI07_0664
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1394
چکیده مقاله:
مقدمه: لیشمانیوز احشایی شدیدترین نوع بیماری سیستمیک در مقایسه با دیگر انواع آن محسوب می شود. واکسیناسیون های متعددی برعلیه این بیماری ارزیابی شده اند، ولی تا کنون هیچ یک حفاظت کامل را فراهم نکرده اند. واکسن زنده می تواند همانند عفونت طبیعی سیستم ایمنی را برانگیزد، و بدن را در برابر فهرستی غنی از آنتی ژن ها مانند انگل وحشی (wild) قرار دهد و به دنبال یک دوره طولانی، منجر به یک ایمنی قوی و پایدارتر می شود. در بین گونه های مختلف لیشمانیا،Leishmania tarentolae یک انگل جدا شده ازمارمولک (lizard) بوده که برای انسان غیرپاتوژن است و می تواند به عنوان یک واکسن زنده برعلیه لیشمانیازیز استفاده شود. هدف: در این مطالعه، در ادامه نتایج امید بخش و در جهت یک استراتژی جدید و کارا برای تهیه واکسن برعلیه لیشمانیوز احشایی، ترکیبات ویرولانت و ایمنوژنیک، L. infantum A2/CPA/CPB-CTE مورد بررسی قرار گرفته اند. روش: پس از تهیه ژن فیوژن A2-CPA-CPB-CTE کلونینگ آن در وکتور بیانی، pEGFP-N 3 به منظور بررسی بیان پروتئین در سلول های یوکاریوتی COS- 7 با استفاده از 3 روش RT-PCR میکروسکپ فلورسنت و فلوسیتومتری، انجام شد. در ادامه یک ، L. tarentolae پایدار حامل این ژن فیوژن بوسیله تکنیک نوترکیبی همولوگ ، تهیه و از طریق 3 روش RT-PCR،southern blottingwestern و blotting تأیید گردید. نتیجه تحقیق: نتایج بدست آمده حاکی از آنست که پروتئین A2-CPA-CPB-CTE به میزان قابل توجهی در سیستم بیان یوکاریوتی COS-7 و انگل نوترکیب بیان و تأیید می شود. در مطالعات بعدی در نظر داریم تا از این انگل ترانس ژن پایدار به عنوان واکسن زنده بر علیه L.infantum در مدل همستر بهره مند گردیم.
نویسندگان
نوشین سلجوقیان
دانشجوی Ph.D بیوتکنولوژی دارویی، آزمایشگاه ایمونولوژی ملکولی و تحقیقات واکسن، انستیتو پاستور ایران، تهران، ایران
فرناز زاهدی فرد
کارشناس آزمایشگاه، کارشناسی ارشد، آزمایشگاه ایمونولوژی ملکولی و تحقیقات واکسن، انستیتو پاستور ایران، تهران، ایران
اعظم بوالحسنی
استادیار، دکتری، آزمایشگاه ایمونولوژی ملکولی و تحقیقات واکسن، انستیتو پاستور ایران، تهران، ایران
طاهره طاهری
مربی، دکتری، آزمایشگاه ایمونولوژی ملکولی و تحقیقات واکسن، انستیتو پاستور ایران، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :