اثرات عصاره پانکراس و مایع رویی کشت فیبروبلاستها در تمایز مونوسیتهای خون محیطی رت به سلولهای تولید کننده انسولین

مقدمه و هدف: ویژگی های سلولهای بنیادی در نوسازی وامکان تمایز به انواع سلولها توجه دانشمندان را برای استفاده از این سلولها در تولید سلولهای ترشح کننده انسولین به خود جلب کرده است. ما در این پروژه توانایی تمایز مونوسیت های خون محیطی رت را به سلولهای انسولین ساز تحت تاثیر عصاره پانکراسی و مایع رویی کشت فیبروبلاستها بررسی کرده ایم. روش کار: مونوسیت های خون محیطی رت، پس از جداسازی درمحیط حاوی MCSF ،IL_ 3 و b- mercaptoetanol به مدت روز کشت داده شدند و پس از آن، سلولها به مدت 15 روز در محیط کشت تمایزی تحت تاثیر عصاره پانکراسی ( 25 % محیط و به غلظت 150μg/ml)،ل 15% مایع رویی کشت فیبروبلاستها و گلوکز، قرار گرفتند . تغییرات مورفولوژی سلولها بوسیله میکروسکوپ معکوس بررسی شد و تولید انسولین از سلولهای تمایز یافته در روز 21 با رنگ آمیزی اختصاصی DTZ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: مونوسیت ها در پاسخ به IL- 3 و MCSF مجددا تقسیمات سلولی خود را آغاز می کنند و به سلولهای قابل برنامه ریزی با منشاء مونوسیت (PCMOs) تبدیل می شوند. این سلولها توانایی تمایز به سلولهای انسولین ساز را در محیط کشت تمایزی دارند مورفولوژی مونوسیتها PCMOs و سلولهای تمایز یافته کاملا با یکدیگر متفاوت است. رنگ آمیزی با DTZ ، تولید انسولین توسط سلولهای تمایز یافته را نشان داد. پس مونوسیت های خون محیطی رت توانایی تمایز به سلولهای تولید کننده انسولین در شرایط ازمایشگاه و تحت اثر عصاره پانکراس و مایع رویی کشت فیبروبلاستها دارند و این می تواند روشی جدید در درمان دیابت باشد

کلیدواژه ها:

مونوسیت ، عصاره پانکراس ، مایع رویی کشت فیبروبلاستها ، تمایز