اثر تنظیم کننده های رشد، ریز نمونه و رقم بر کشت بافت اسفناج (Spinacia oleracea L.)

اسفناج، یکی از سبزی های مهم است که در طبیعت بصورت دو پایه وجود دارد. استفاده از روشهای سنتی اصلاح نباتات گسترش کشت و کار آن را با مشکل مواجه کرده است. بنابراین تولید مقادیر زیادی اسفناج عاری از بیماریها بسیار مهم می باشد. جهت دستیابی به بهترین نوع ریز نمونه و محیط کشت برای کشت بافت اسفناج، اثرات دو تنظیم کننده رشد گیاهی مهم، دو نوع ریز نمونه و دو رقم بر روی شاخه زایی اسفناج بررسی شد. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثرات تنظیم کننده ه ای رشد گیاهی بر روی کشت بافت اسفناج معنی دار است ولی اثرات ریز نمونه های مختلف بجز در مرحله باززایی معنی دار نبودند. بهترین محیط القای کالوس زایی، محیط MSشامل 1.5 میلی گرم در لیترIAA و 2.5 میلی گرم در لیتر GA 3 بود. بهترین محیط شاخه زایی،محیط MSشامل 0.5 میلی گرم در لیترNAA2 میلی گرم در لیتر 2 GA3 بود. بهترین محیط ریشه دهی، محیط MSشامل 0.5 میلی گرم در لیترIBAبود. نتایج بدست آمده نشان داد کهGA3 دارای اثر بازدارندگی در تشکیل کالوس و ریشه است در حالیکه شاخه زایی را افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

تنظیم کننده های رشد گیاهی ، ریز نمونه ها ، ارقام ، کشت بافت ، اسفناج