تفسیر پتروژنتیکی سنگهای آتشفشانی ائوسن میزبان مس درجنوب غرب اردستان، شرق اصفهان

منطقه مورد مطالعه در این تحقیق بخشی از زون ارومیه دختر می باشد. مهمترین سنگ در ناحیه، سنگ های آتشفشانی ائوسن بوده و شامل گدازه و سنگ های آذر آواری همچون توف با ترکیب آندزیت، آندزیت بازالت می باشند. سنگ های گدازه ای مهمترین سنگ میزبان کانه زایی مس در این منطقه می باشد و دارای بافت پورفیریتیک، اوتاکسیتیک، حفره ای، جریانی، سلولی اسفنجی، گلومروپورفیریتیک، پوئی کیلیتیک و اسفرولیتی و در نمونه دستی عموماً دانه ریز تا دانه متوسط می باشند و از نظر کانی شناسی نیز دارای پیروکسن، پلاژیوکلاز، بیوتیت، کوارتز و آمفیبول و کانی های فرعی اپیدوت، کلریت، کلسیت و کانه های فلزی می باشند. این سنگ ها از دگرسانی مصون نمانده و در برخی نقاط شدت آلتراسیون بسیار بالا به علت قرارگرفتن در شرایط هیدروترمال دیده می شود. مهمترین انواع دگرسانی در منطقه شامل دو گروه عمده دگرسانی کلریت اپیدوت کلسیت و سیلیس سریسیت است که در افق سنگی گدازه های آندزیتی متمرکز شده و حاصل عملکرد محلول های گرمابی می باشد. مشاهدات سنگ شناسی و ژئوشیمیایی نشان می دهد که ماگمای سازنده این سنگ های آتشفشانی جزء سری ساب آلکالن و از نوع کالکو آلکالن بوده می باشند. همچنین نمودارهای تعیین محیط تکتونیکی بیانگر این است که این سنگ های آتشفشانی در یک محیط تکتونو ماگمایی کوهزایی تشکیل شده و متعلق به یک قوس آتشفشانی مرتبط با حاشیه فعال قاره ای هستند. نمودارهای عناصر کمیاب سنگ های ولکانیکی نسبت به کندریت و گوشته اولیه، مبین غنی شدگی آن ها از عناصر کمیاب سبک نسبت به عناصر کمیاب سنگین می باشد، که احتمالاٌ دلالت بر مشتق شدن آن ها از یک گوشته متاسوماتیزه است.

کلیدواژه ها:

روستای برونی ، سنگ های آتشفشانی آندزیتی ، کالکوآلکالن ، حاشیه فعال قاره ای ، دگرسانی گرمابی ، جنوب غرب اردستان