مقایسه عملکرد روش های کاهش ابعاد در تحلیل پاسخ یک حسگر اکسید قلع تحت مدولاسیون دمایی برای تشخیص چهاربخار الکلی

در کار حاضر تأثیر روش ای کاهش ابعاد در جدایش چهار گاز اتانول، 2-پروپانول، 1-بوتانول، و استون در 13 تراکم مختلف که توسط مدل ARMAX مدل سازی شده اند مورد بررسی قرار می گیرد. برای این منظور چهار روش کاهش ابعاد GDA, PCA, LDA و KPCA مورد استفاده قرار گرفت. پاسخ حسگر با اعمال مدولاسیون دمایی با پنج پله با طول 40s و از 1V تا 5V به ریزگرمکن آن ثبت شد. در ادامه این پاسخ ها توسط مدل ARMAX مدلسازی و وزن های مدل به عنوان اثر انگشت گازها استخراج و با اعمال چهار روش کاهش ابعاد به فضای سه بعدی منتقل شد. برای مقایسه ی ملکرد جدایش گازها، از معیار تمایز فیشر (FDR) استفاده شد. در انتها با اعمال سه تراکم گاز به عنوان داده های تست، درست بودن مدل و تفاوت در نگاشت ها را مورد ارزیابی قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

حسگر مقاومتی گاز ، مدولاسیون دمایی ، مدل ARMAX ، نگاشت های کاهش ابعاد ، GDA ، PCA ، LDA و KPCA ، شناسایی گاز