مدلسازی عددی گرمکن هوای خورشیدی با جاذب سینوسی

انتقال حرارت در گرمکن هوای خورشیدی بین جاذب و هوا ضعیف است. یک روش کارآمد برای افزایش راندمان حرارتی تغییر در سطح جاذب به منظور افزایش انتقال حرارت است. در این مطالعه اثر سینوسی شدن شکل جاذب بر افزایش دمای خروجی و افت فشار مطالعه شده است. مدلسازی برای جاذب زیگزاگ و صفحه تخت نیز صورت گرفته و مقایسه به عمل آمده است. تحلیل برای دبیهای 0.02 kg/s تا 0.1 kg/s که در مساله جاری، معادل رینولدزهای 0011 تا 8525 و شامل هر دو نوع جریان آشفته و آرام میباشد صورت گرفته است. نتایج تحقیق نشان میدهدکه جاذب سینوسی راندمان حرارتی و افزایش دمای بالاتری نسبت به جاذب سطح تخت و جاذب زیگزاگ دارد. جاذب سینوسی، دمای هوای خروجی را تا 24.7°C نسبت به صفحه تخت و تا 4.3°C نسبت به جاذب زیگزاگ افزایش میدهد با این وجود افت فشار این جاذب از جاذب با صفحه تخت بیشتر می باشد که بیشینه افزایش افت فشار نسبت به صفحه تخت در رینولدز 8525 و با مقدار 13.85 Pa مشاهده میشود. همچنین هر دو جاذب زیگزاگ و سینوسی در وضعیت مشابهی از نظر افت فشار قرار دارند. با کاهش رینولدز افت فشار جاذب سینوسی نسبت به صفحه تخت کاهش یافته و راندمان حرارتی و افزایش دما، افزایش می یابد

کلیدواژه ها:

جاذب سینوسی ، گرمکن هوای خورشیدی ، مدلسازی عددی