کنترل تراوش از مخزن سد اشنار با استفاده از روش های عددی_تکاملی

یکی ازمهمترین مسائل درطراحی سدهای خاکی که درمواردی احداث سد را دریک منطقه غیرقابل توجیه می نماید مقدارفرار آب ازمخزن سد ازطریق پی وبدنه است لذامحاسبه دقیق مقداردبی نشت شده ازبدنه و پی سد ازجهات فنی و اقتصادی حائزاهمیت فراوانی است یکی ازروشهای کاهش نشت ازپی سدهای خاکی ساخته شده برروی پیهای ابرفتی با نفوذپذیری زیادی استفاده ازپتوی رسی می باشد دراین پژوهش ازمدل عددی GMS(Seep 2d جهت طراحی ابعادوهندسه پتوی رسی جهت جلوگیری ازتراوش سداشنار واقع در35 کیلومتری شمال غربی میانه برروی رودخانه اشنار استفاده شده است پس ازتحلیل های مکرر و بررسیهای لازم و درنظر گرفتن حداقل دبی تراوش شده ازسد و همچنین به حداقل رساندن مصالح رسی لازم جهت توجه به صرفه اقتصادی طرح بهینه ترین ابعادپتوی رسی با ضخامت 1.5M,طول 250m بدست آمدها ست دراین میان مقادیر مختلف دبی تراوش یافته که باتغییر درضخامت و طول پتوی رسی بدست می آیدحاکی ازبرقراری یک رابطه غیرخطی بین این عوامل بایکدیگر است دراین راستا ازروشهای الگوریتم تکاملی بعنوان یک روش هوشمند جهت یافتن این رابطه استفاده شده است روش برنامه ریزی بیان ژن که خود یکی ازموفق ترین شاخه های روشهای الگوریتم تکاملی بشمار می رود رابطه ای غیرخطی و صریحی مابین ضخامت وطل پتوی رسی دربرابر دبی تراوش شده ازآن ارایه داده است

کلیدواژه ها:

تراوش ، پتوی رسی ، مدل عددی( GMS(Seep 2d ، ابعادبهینه ، روشهای تکاملی