نمود هویت معماری ایرانی اسلامی در نماهای شهری

فرضیه ی محور این مقاله مبین آن است که نابه سامانی نماهای ساختمان های ما، در پاسخ گویی نامناسب به توقعاتی ریشه دارد که باگذر زمان و در طول تاریخ نسبت به نما ایجاد شده اند؛ توقعاتی همچون محافظت از ساکن در مقابل تهدیدهای بیرونی، ایجاد ارتباط میان درون و بیرون، معرفی شخصیت و اعتبار مالک و طراح، و سرانجام پرهیز از تک روی و پذیرش مسئولیت عضویت در واحد بزرگ تری به نام فضای شهری. نا به سامانی نما، منحصر به ساختمان های مسکونی نیست و کلیه ی ساختمان ها را در بر می گیرد؛ ولی ساختمان های مسکونی پر شمارترین عناصر و تاثیرگذارترین عوامل منظر یک شهرند. از همین رو برای جلوگیری از اطاله ی کلام و خلط مباحث، در این نوشتار صرفاً به بررسی نماهای ساختمان های مسکونی بسنده شده است. مقاله ابتدا به بررسی چندین مقاله در حوزه نما و معماری ایرانی اسلامی پرداخته و در بخش جمع بندی، ارزیابی مختصری از علل مطرح شده از سوی کارشناسان صورت پذیرفته است

کلیدواژه ها:

نما ، نمای شهری ، معماری ایرانی- اسلامی