تجلی اسلام در هنر اسلامی و تأثیر آن بر معماری ایرانی

در هنر اسلامی سازگاری با روح اسلام یعنی توحید ، شاخصترین رویکرد و ویژگی به شمار می رود. هنر اسلامی تجلی روح بخش زیبای حاکم بر جهان است. از منظر جهان بینی اسلامی، پدیده های عالم دارای دو وجه ظاهری و باطنی صورت و معنا هستند.در حیطه هنر و معماری ، توجه به جنبه باطنی آثار و پدیده های هنری ،منجر به نگرشی در طراحی معماری می گردد که (معنا گرایی) نام دارد. هدف معماری در هنر دینی به ویژه در جهان بینی اسلامی شفاف سازی مرز بین ماده و ذهن،جسم و جان است. هنرمند مسلمان مثل هنرمند پیش از اسلام از نوعی انتزاعی بهره میبرد. اما انتزاع او به جای اینکه به اسطوره اشاره داشته باشد به معنا توجه دارد.پرسش کلیدی آن است ،اسلام چه تأثیری بر معماری ایران گذاشت و ماهیت این وحدت چیست؟ بهره مندی (معمار و معماری) و یا (شهرساز و شهرسازی) از حقیقت و اندیشه هنر اسلامی چه خواهد بود؟؟ برای پاسخگویی به این پرسشها از روش مورد پژوهشی یا بهره گیری از راه کارهای ترکیبی و برای گردآوری اطلاعاتمورد نیاز از روش کتابخانه و میدانی استفاده گردیده است. این مقاله که منتج از پژوهشی با این عنوان است، با هدف مبانی و اصول تفکر جهان بینی اسلامی میخواهد به یک جمع بندی مختصر و کلی از مهمترین وجوه تمایز معماری ایرانی اسلامی را که به واسطه آن تأثیر فرهنگ اسلام بر معماری ایران نمایان است، بیان شود

کلیدواژه ها:

مفهوم هنر اسلامی ، جهان بینی ، معماری ایرانی- اسلامی ، شهر اسلامی