نقش فرهنگ در پایداری شهرهای کهن نمونه موردی شوش و شوشتر

برخی از صاحبنظران مسائل شهری در قالب فرهنگگرایی معتقدند از آنجایی که پایداری بسیاری از شهرها در طول قرنها به برکت ارج نهادن به فرهنگ بوده پس بهصورت کاملا یکطرفه، شهر و معماری بایستی از فرهنگ و تفکر انسان و جامعه تاثیرپذیرند. بمنظور وارسی چنین دیدگاهی و دستیابی به پاسخی مستدل بررسی تأثیر تبعیت از فرهنگ در پایداری نوشهرها میتواند راهگشا باشد. از اینرو در پژوهش حاضر با بررسی میزان مطابقت شوشترنو با اصول توسعه پایدار شهری بهعنوان نوشهری با طراحی اندیشیدهی منبعث از فرهنگهای ملی و محلی؛ و با پیگیری روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و بهرهگیری از روشهای کتابخانهای و پیمایشی در جمعآوری اطلاعات، تأثیرات تبعیت از فرهنگ بر شاخص ثبات توسعهی پایدار در شوشترنو مشخص شده است، بهطوریکه در نهایت نتیجه نشانگر لزوم تشخیص فرهنگ - های کاذب و تفکیک آنها از فرهنگهای ارزشمند در جهت توجه همزمان به دو قلمرو تاثیرگذاری محیط مصنوع بر فرهنگ و تاثیرپذیری محیط مصنوع از فرهنگ میباشد.

کلیدواژه ها:

فرهنگگرایی ، نوشهر ، شهرسازی اسلامی ، توسعهی پایدار شهری ، پایداری