ارزیابی رفتار جذب سطحی غیر رقابتی و رقابتی فلز روی با استفاده ازایزوترم های لانگ مویر و فروندلیچ

خطر آلودگی خاک کمتر از هوا نیست اما از آنجا که این آلودگی ملموس نمی باشد کمتر به آن توجه می شود. عناصر سنگین از مهمترین آلاینده های خاک می باشند که آلایندگی آنها درنتیجه فعالیت های صنعتی مثل استخراج معادن، ذوب فلزات و استفاده ها از آفت کش ها و... حاصل می شود. تجمع این عناصر، علاوه بر تاثیر منفی که بر کیفیت خاک دارد بر تولیدات کشاورزی و کیفیت آب و به تبع آن بر سلامت موجودات زنده تاثیر گذار است. از طرف دیگر ماندگاری فلزات سنگین در خاک نسبت به سایر آلاینده ها بسیار طولانی بوده و آلودگی خاک توسط فلزات سنگین تقریبا دائمی است. روشهای مختلفی برای حذف این فلزات از محیط زیست وجود دارد و در این تحقیق جذب منفرد و رقابتی فلز سنگین روی به تنهایی (غیر رقابتی) و در حضور مس و منگنز (رقابتی) انجام شد و داده های بدست آمده با معادله های لانگ مویر و فروندلیچ برازش داده شد. با توجه به اطلاعات بدست آمده از همدماهای جذب سطحی می توان گفت که معادله لانگ مویر بهتر توانسته که جذب غیر رقابتی و رقابتی روی را توصیف کند و از این لحاظ بر معادله فروندلیچ برتری دارد. جذب روی با افزایش غلظت افزایش یافته که احتمالا دلیل افزایش جذب روی تشکیل رسوب با گروه های هیدروکسیل توسط زئولیت باشد. مقدار حداکثر جذب روی (b) و انرژی جذب این فلز (K) در شرایط غیر رقابتی به مراتب بیشتر از حداکثر جذب روی در شرایط رقابت با منگنز و یا مس بود. با توجه به ظرفیت بالای زئولیت در جذب فلزات سنگین استفاده از این ماده در شرایط خطر فلزات سنگین توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

آلودگی ، فلزات سنگین ، همدمای جذب سطحی ، لانگ مویر ، فروندلیچ