ژئوپلیتیک امنیت درشهرهای مرزی جنوب شرق ایران (نمونه موردی سیستان وبلوچستان)

احساس امنیت وآرامش موجب بالا رفتن ضریب کیفیت حیات بشریست. در سایه ی امنیت است که استعدادهاو تواناییهای بالقوه فرصت شکوفایی می یابند. نا امنی در شهرهای مرزی اغلب امری خارجی بوده واز ورای مرزهاواردجوامع می شود.امروزه دولتها برای حفظ مشروعیت و بقای خود هم که شده ناچارند شهروندان خود را ایمن نگهدارند و برای جلوگیری از نفوذ چالشهای مرزی به مناطق مرکزی، تمهیداتی اندیشیده و تهدیدها را به فرصت تبدیل سازند ، چرا که دولت مهمترین رکن ایجاد امنیت مدنی می باشد.در حال حاضرتمرکزسرمایه درشهرها و مناطق مرکزی موجب بی عدالتی در توزیع امکانات شده که مناطق دور افتادهتر بویژه سرزمینهای مرزی بشدت از آن رنج می برند.تلاش نگارنده در این نوشتار باروش تحلیلی، پاسخ دادن به این سوال است که: عوامل موثر در ژئوپلیتیک امنیتشهرهای مرزی جنوب شرق به ویژه سیستان وبلوچستان کدامند ؟ برخی مناطق پاکستان مانند بلوچستان جزوحوزه تمدن ایرانی محسوب می شوند و تقویت دیپلماسی فرهنگی در این حوزه جغرافیایی می تواند گستره نفوذ نرمایران را افزایش داده و به مانعی برای رخنه آموزه های فرقه ضاله وهابیت تبدیل گرددوهمچنین تفکر ناسیونالیسمبلوچ را از عامل تهدید به عامل فرصت مبدل نماییم. برای تامین امنیت در مرزها به ویژه مرزهای خشکی نیازمندمراودات اقتصادی هستیم.ژئوپلیتیک اقوام در پاکستان سدی در مقابل ثبات این کشور است که از این مسأله دشمنان پاکستان به خوبی بهرهبرداری می کنند . تا زمانیکه فقر وعدم توسعه یافتگی د ر پاکستان وجود داشته باشد بعید بنظر می رسد که ثباتکامل وحاکمیت دولت بر کل سرزمین اعمال گرددوطبیعی است که این بی ثباتی به مرزهایش از جمله مرز با ایرانسرایت نماید.

کلیدواژه ها:

مرز ، امنیت ، دولت ، شهروندان