رابطه بین وجوه نقد و ساختار سرمایه

با ظهور شرکتهای بزرگ و شکل گیری مبحث جدایی مالکیت از مدیریت به دلیل ایجاد تضاد منافع بین مالکان و مدیران، ارزیابی عملکرد شرکتها و مدیران از موضوع های مورد توجه قشرهای مختلف مثل اعتباردهندگان، مالکان، دولت و حتی مدیران گردید. یکی از هدفهای علم حسابداری فراهم آوردن اطلاعات برای سرمایه گذاران و تحلیل گران برای کمک به آنها جهت ارزیابی عملکرد شرکتها و مدیران است. نتایج آزمون فرضیه ها در پژوهش یاد شده نشان می داد که رابطه معنی داری بین وچوه نقد اقتصادی و نسبت بدهی به دارایی در هر سه سطح تجمیع صنایع، صنعت محصولات کانی غیرفلزی و صنعت ساخت ماشین آلات و تجهیزات وجود ندارد. هر واحد اقتصادی وجوه نقد را به منظور دریافت وجوه بیشترف در منابع غیرنقدی سرمایه گذاری می نماید. هدف اصلی سرمایه گذاران نیز دریافت وجوه نقد بیشتر در قبال سرمایه گذاری خود می باشد، بنابراین اطلاع از چگونگی تأمین وجوه نقد و مصرف آن در عملیات مؤسسه اقتصادی برای استفاده کنندگان از صورتهای مالی حائز اهمیت است. با توجه به اینکه وجوه نقد اقتصادی به عنوان شاخصی برای تعیین ترکیب ساختار سرمایه و ا رزیابی عملکرد واحدهای اقتصادی همه گیر نشده، پذیرش آن مستلزم انجام تحقیقات گسترده تر در سطح تمام صنایع و شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است، لذا می توان تحقیقات آینده را در راستای شناخت وجود این ارتباط در دیگر صنایع و یا حتی کل شرکتهای پذیرفته شده در بورس متمرکز ساخت.

کلیدواژه ها:

وجوه نقد ، ساختار سرمایه ، صورت گردش ، تأمین مالی