مقایسه الگوهای ارزشیابی برنامه درسی وبرنامه ریزی آموزشی

اندازه گیری دقیق اثربخشی برنامه و اموزش ، یعنی تغییراتی را که واقعا در یادگیرندگان به وجود آمده است امر مشکلیاست ،اما برای ارزشیابی برنامه های درسی و آموزشی سه الگو بر اساس رویکردها و هدفهای ارزشیابی، مطرح شده استکه عبارتند از : الگوی تایلر،فرآیند تعیین میزان تغییرات مورد نظر در الگوهای رفتاری یادگیرندگان به وسیله تجاربیادگیری و فعالیت های آموزشی تنظیم می شودکه دارای دو جنبه مهم ، سنجش میزان تغییر رفتارها،تعدد در امر ارزشیابی؛الگوی استیک ،برای طرح ریزی ارزشیابی از آ.پ وتعیین محاسن یا معایب برنامه درسی ارائه داده ودو نوع ارزشیابی ، رسمی وغیر رسمی می پردازد.الگویسیلور و الکساندر،برنامه درسی مدارس جامع و چند جانبی و همچنین ارزشیابی مرحله ای و نهایی ذکر می کند.برنامهریزی آموزشی ، مجموعه ای از فرایندهای فنی ، عقلانی و منطقی ویک سلسله مراحل به هم پیوسته معرفی میشود...آدمز، الگوهای اجمالی ،افزایشی ،مذاکره ای ،حمایتی ،بنیادی،را زیر مجموعه هایی از دو الگوی کلی عقلایی و تعاملیمی داند که بین آنها همپوشی وجود دارد.که الگوی عقلایی،برنامه ریزی را یک سلسله وسیله برای تحقق اهداف معین تلقیمی کند ،الگوها و روشهای این نوع برنامه ریزی کاربردی جهانی دارد.اما الگوی تعاملی ،فرایند برنامه ریزی خیلی قالبی وازپیش تعیین شده نیست.الگوی تعاملی ، برخلاف الگوی عقلایی چندان سیستماتیک نیست.جنبه مشارکتی دارد وباید بامحیط تطبیق داده شود.الگوی تعاملی که بر تحلیل محیط اجتماعی و تفاهم مشترک ، تاکید دارد، بیش از الگوی عقلاییبرای برنامه ریزان درسی ارزشمند است.در قالب دو رویکرد عقلایی وتعاملی ، تعدادی الگو و رویکرد قرار دارد که الگوی فنگرا از زیر مجموعه های الگوی عقلایی و توافقی از زیر مجموعه های تعاملی بشمار می رود و حد فاصل بین دو الگوی فنگرا و توافقی ، الگوی سیاسی قرار می گیرد که با دو الگوی دیگر دارای همپوشی است.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارزشیابی ، برنامه درسی ، برنامه ریزی آموزشی