مطالعه ی سیمای شهر قزوین در سده های متاخر اسلامی

شهر قزوین از دوران پایتختی در عهد صفوی تا به امروز، با گسترش روز افزون همراه بوده است. هر یک از آثار معماریموجود در شهر، نمایانگر یک دوره ی فرهنگی خاص می باشند. امروزه می توان آثار گوناگونی از دوران صفویه تا پهلوی یکم رادر شهر قزوین مشاهده نمود که این آثار در برگیرنده ی کاربری ها و طبقات اجتماعی گوناگونی هستند. در این پژوهش سعیبر این است تا با مطالعه ی کتابخانه ای و میدانی آثار ادوار مختلف و نقش آنها در توسعه ی شهری، چگونگی گسترش شهرقزوین در مقاطع مختلف سده های اخیر را بررسی نمود. اهمیت این پژوهش از این منظر می باشد که با مطالعه ی چگونگی ونحوه ی گسترش شهر قزوین، می توان چگونگی همنشینی فضاهای معماری جدید در کنار بافت های قدیمی تر و همچنینایجاد تغییر در فضاهای معماری قدیمی در جهت همسان شدن با رفع نیازهای اجتماعی در هر عصر را روشن ساخت. نتایجاین پژوهش اثبات می نماید که گسترش شهر قزوین در سده های اخیر بر روی محور باستانی این شهر که در دوره ی صفویبازسازی شده، صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

فضاهای شهری ، قزوین ، بافت تاریخی ، صفویه ، قاجاریه