جایگاه فناوری اطلاعات در آموزش

مقاله حاضر با هدف تغییر شیوه های آموزشی وبالا رفتن کیفیت نظام آموزشی با تاکید بر فن آوری اطلاعات وارتباطات انجام شده است. بیش از یک قرن است که آموزش کلاس با رهبری و نظارت معلم مهمترین شکلآموزش است که امروزه این روش سنتی آموزش با تکنولوژی های جدید همچون مالتی مدیا، ارتباطات ، آموزشالکترونیکی و اینترنت در چالش است . در این مقاله فناوری اطلاعات رویکرد جدیدی را در حوزه برنامه ریزی،آموزش، اجراو ارزشیابی فراهم نموده است و با حذف فواصل مکانی و محدودیت های زمانی بعنوان یک کاتالیزوربهبود کیفیت تجربه آموزشی را امکانپذیر می سازد. دراین رویکرد فناوری اطلاعات و ارتباطات بعنوان یک ابزارو وسیله تاثیرگذار در فرایند نظامهای آموزشی مورد توجه قرار گرفته است . بکارگیری فناوری اطلاعات امکانبهره گیری از یک برنامه درسی تلفیقی را برای معلم و فراگیر فراهم می آورد. این نوع برنامه درسی، بیش از آنکهبخواهد دانش معینی را به فراگیران القاء کند، زمینه ای را فراهم میکند که از طریق آن امکان شکوفاییقابلیتهای فردی و گسترش تجربه های فردی و مستقل آنها افزایش می یابد. . استفاده فناوری اطلاعات محیطیبا قابلت آموزشی ویژه در کلاس درس ایچاد می کند که بطور مسلم در ظهور ظرفیت های پنهان فراگیران اثرگذار خواهد بود. استفاده از ICT در کلاس درس موجب برانگیختن تعامل و تضعیف انفعال خواهد شد. بهره گیری از شیوه های آموزشی الکترونیکی توانایی علم را در ارتباط با فراگیران افزایش می دهد و می تواند فرایندیاددهی و یادگیری را از محدودیت های برنامه درسی خطی برهاند،بین یادگیری در محیط های آموزشی ، خانهو مکانهای دور دست پلی بزندو پایه و اساسی برای بالا رفتن کیفیت نظام آموزشی فراهم سازد.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات و ارتباطات ، آموزش های الکترونیکی ، برنامه ریزی درسی