تعیین ضریب رفتار مؤثر در طراحی سازه های مهاربندی شده

به جهت سهولت در طراحی و لزوم وارد کردن رفتار غیرخطی سازه در طراحی‌ها، از طراحی خطی سازه با اعمال ضریب رفتار سازه استفاده می‌شود که در اکثر آیین‌نامه‌ها با تعریف نسبتا واحدی از این ضریب استفاده می‌گردد. حال این موضوع مطرح می‌باشد که این ضریب در انواع سیستم‌ها تا چه حدی در طراحی، مؤثر واقع میشود، به عبارت دیگر چه نسبتی از ضریب رفتار فرض اولیة طراحی در رفتار واقعی سازة طراحی شده تاثیر داشته است.زیرا با لحاظ کردن ملاحظات وقیودات آیین‌نامه‌ای در طراحی اعضای سازه (تیر، ستون ، مهاربند،اتصالات و سخت کننده‌ها) در اکثر سیستم‌های سازه‌ای نیروهای وارد بر سازه به همان نسبت ضریب رفتار اولیه، کاهش پیدا نمی‌کنند بلکه این ضریب تا حدودی می تواند مؤثر واقع شود. با داشتن این ضریب میتوان با فرضیات اولیة مطمئن در طراحی المان‌های سازه‌ وارد شد. در این مقاله بکمک تحلیل غیرخطی استاتیکی push over دربارة این ضریب (که توسط مؤلفان ضریب رفتار مؤثر در طراحی نامیده می‌شود]1[) در سیستم‌های سازه‌ای مهاربندی شده بحث خواهد شد

کلیدواژه ها:

ضریب رفتار مؤثر ، تحلیل غیرخطی استاتیکی