برآورد مکانی مولفه های کیفی آب های زیرزمینی با استفاده از روش زمین آمار(مطالعه موردی: دشت کهیر)

امروزه استفاده از روش های زمین آمار برای تخمین متغیرهای مکانی با استفاده از داده های همان متغیر(کریجینگ) یا با استفاده از متغیرهای کمکی (کوکریجینگ) درعلوم آب و خاک بسیار مورد توجه متخصصان قرارگرفته است. باتوجه به اهمیت اطلاع از وضعیت SAR کیفیت آبهای زیرزمینی برای مصارف کشاورزی و نیز هزینه بر و وقت گیر بودن اندازه گیری های پارامترهای Na,Ca, PH, TDS, EC یافتن راهکاری برای تخمین آنها با استفاده از پارامترهایی که اندازه گیری آنها راحت تر است امری ضروری به نظر می رسد. به این منظور از اطلاعات مربوط به نمونه های حاصل از 84 حلقه چاه دشت کهیر استان سیستان و بلوچستان استفاده شد و با روش های زمین آماری کریجینگ و کوکریجینگ مورد بررسی قرار گرفت. پس از نرمال سازی واریوگرام ترسیم شد. نتایج حاصل از روش RMSE که میزان دقت را نشان می دهد کوکریجینگ با کریجینگ برای برآورد پارامترهای ذکرشده دربالا به کمک معیارآماری، موردارزیابی قرارگرفت. درنهایت نتایج حاصل نشان داد که روش کوکریجینگ از کریجینگ برتری ندارد.

کلیدواژه ها:

مولفه های کیفی آبهای زیرزمینی ، کریجینگ ، کوکریجینگ ، کهیر