بهبود انگیزش چاههای نفت و گاز با تکنولوژی نوینVES

موفقیت اسیدکاری به توزیع یکنواخت سیال اسیدکاری در تمام ناحیه، بستگی دارد. زمانی که سیالات به درون چاه پمپ می شوند، به طور طبیعی تمایل به جریان پیدا کردن در نواحی با تراوایی بالا یا آسیب کم را دارند. آزمایشات میدانی نشان داده اند که بدون انحراف مناسب، نمی توان از پوشش کامل ناحیه اطمینان حاصل کرد. روش های انحراف باید شرایط زیر را داشته باشند: آسیب زیادی به سازند نرسانند، با سیالات سازند سازگار باشند، به آسانی از سازند پاک شوند و در شرایط پایین چاه، پایدار باشند.تکنیک های انحراف به دو دسته ی مکانیکی (مجرابندها و گویچه های مسدود کننده) و شیمیایی (کف، ذرات ریز و اسیدها با گرانروی بالا) تقسیم بندی می شوند. تکنیک های مکانیکی، هزینه برتر و وقت گیرتر از تکنیک های شیمیایی هستند و در چاه ها با تکمیل باز کاربرد ندارند.بهترین روش انحراف شیمیایی، سیستم اسید بر پایه ی مواد فعال سطحی، می باشد. مولکول های مواد فعال سطحی می توانند در حضور نمک ها، مایسل های لوله ای تشکیل دهند و به طور چشمگیری ویسکوزیته را افزایش دهند. پس از اسیدکاری، ژل ماده ی فعال سطحی می تواند در اثر اختلاط با هیدروکربن ها، شکننده های خارجی و داخلی یا کاهش غلظت نمک توسط رقیق شدن با آب، بشکند. دلیل استفاده از سیال VES در کاربردهای نفتی، آسیب کم سازند، سهولت انجام عملیات با افزاینده های کمتر مورد نیاز و شکستن ویسکوزیته توسط هیدروکربن تولیدی، می-باشد.در این مقاله به طور فنی مروری بر منحرف کننده های فیزیکی و شیمیایی به کار رفته در صنعت نفت، شده است. مکانیسم های مختلفی که باعث انحراف اسید توسط این مواد می شوند، پیشینه ی کاربرد و محدودیت های آن-ها، آورده شده است. این مقاله برای مهندسین تولید، راهبردهایی جهت بهینه کردن قرارگیری سیال، ارائه می دهد

کلیدواژه ها:

اسیدکاری ، انحراف ، مواد فعال سطحی ویسکوالاستیک ، خواص رئولوژیکی