بررسی عملکرد بازدارنده های آسفالتن در نفت زنده و میادین نفتی

رسوب آسفالتن یکی از مهم ترین مباحث در بحث ازدیاد برداشت از مخازن نفتی میباشد. یکی از تکنیک های متداول در پروسه ازدیاد برداشت، تزریق حلال می باشد. تزریق بعضی از حلال ها در مخازن، باعث به هم خوردگی تعادل ترمودینامیکی و تغییرات ترکیب درصد اجزای نفت مخزن شده و موجبات تشدید رسوب دهی آسفالتن و عواقب ناشی از آن را پدید می آورد. در پاره ای از میادین، پارامترهای مؤثر دیگر در تشکیل رسوب آسفالتن مانند دما، فشار می تواند عامل جابجایی تعادل ترمودینامیکی و مسبب تشکیل رسوب آسفالتن شناخته شوند. برای رفع مشکلات ناشی از رسوب آسفالتن که سبب انسداد مخازن نفتی، کاهش تراوایی، هزینه های عملیاتی و از دست دادن منابع نفتی می شود، کارهای تحقیقاتی و مطالعاتی متفاوتی انجام می گیرد. یکی از روش های عمده برای جلوگیری از رسوب آسفالتن استفاده از بازدارنده ها میباشد. در این مطالعه مروری بر مطالعات میدانی آسفالتن شده است و سپس تکنیک های رفع مشکل رسوب آسفالتن در مورد نفت زنده در مقیاس آزمایشگاهی و مخازن نفتی با استفاده بازدارنده ها بررسی شده است. نتایج نشان با انتخاب غلظت های بهینه بازدارنده در شرایط اتمسفریک میتوان تا حدود خیلی زیادی به کاربرد بهینه بازدارنده در مخازن نفتی نزدیک شد. اگرچه آزمایش هایی که در مورد نفت زنده انجام میگیرد معمولاً دشوار و پرهزینه میباشد اما میتوان به مقدار خیلی زیادی رفتار بازدارنده در مخازن را پیش بینی نمود

کلیدواژه ها:

آسفالتن ، رزین ، رسوب ، بازدارنده ، نفت زنده ، میدان نفتی