بررسی مناطق ساحلی دریای مکران چابهاراز دیدگاه اکوتوریسم

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,029

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCPDMS01_041

تاریخ نمایه سازی: 16 خرداد 1394

چکیده مقاله:

مناطق ساحلی از پربارترین و پویاترین مناطق و بستر فعالیت های عظیم اقتصادی و اجتماعی در کشور بشمار می روند و نقش عمده ای در رشد و توسعه کشور دارند. از طرفی، ضرورت افزایش درآمدهای عمومی کشور و کاهش وابستگی اقتصاد به درآمد حاصل از فروش نفت ایجاب می کند که استفاده از ظرفیت های این مناطق بالاخص اکوتوریسم بیشتر مورد توجه قرارگیرد ولی متاسفانه سواحل دریای مکران با وجود برخورداری از پتانسیل های بالا در این زمینه، توجه جدی به آن معطوف نگردیده است. در این تحقیق، بمنظور ارزیابی جایگاه اکوتوریسم در مناطق ساحلی مکران اثرات زیست محیطی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و صنعتی آن مورد بررسی قرار گرفت و با توجه به اطلاعات گردآوری شده و نظرات ارائه شده توسط متخصصین و گردشگران به بررسی نقاط ضعف، قوت، تهدیدها و فرصت های ناشی از ایجاد و توسعه اکوتوریسم در منطقه مورد نظر پرداخته شده است، سپس به ارائه راهکارهایی جهت توسعه پایدار ناحیه ای و حرکت در راستای آن تاکید شده است. چابهار در منتهی الیه جنوب شرقی ایران و در یک محیط بکر و بدور از ازدحام جمعیت واقع شده است و با داشتن اشکال متنوع زمین شناسی در طول ساحل، حیات وحش منحصر بفرد، رودخانه باهوکلات، جنگل حرا، تالاب لیپار و سایر تالاب ها، بسترهای مرجانی در خلیج چابهار، چشم اندازهایی چون گل فشان ها، کوه های مریخی، غار تیس، پرتگاه های ساحلی، تپه های ماسه ای و مناطق تاریخی فرهنگی بکر می تواند یکی از محورهای مهم صنعت اکوتوریسم گردد. اما عواملی مانند انزوای جغرافیایی، عدم سرمایه گذاری در منطقه بدلیل ناامنی، نبود آموزش و اطلاع رسانی مناسب و فقدان افراد متخصص در امر اکوتوریسم مانع توسعه اکوتوریسم در آن گشته، حال آنکه اکوتوریسم خود با ایجاد اشتغال و درآمدزایی می تواند راهبردی برای توسعه منطقه ای باشد. عمده ترین نقاط قوت شامل افزایش اشتغال زایی، کاهش فقر، افزایش مشارکت مردم بومی در برنامه های توسعه؛ مهمترین نقطه ضعف شامل کمبود منابع؛ عمده ترین فرصت ها شامل تامین زیرساخت های اساسی، بهبود کیفیت خدمات عمومی و کمک به رفاه اجتماعی جوامع بومی و کاهش نرخ بیکاری آنان و مهمترین تهدیدات شامل آلودگی، تخریب محیط و نابودی گونه های گیاهی و جانوری می باشد. نتایج حاکی از آن است با سازماندهی، برنامه ریزی درست، مدیریت کارآمد، مشارکت مردم بومی و آموزش میتوان به حفظ اکوتوریسم پایدار رسید و با ایجاد فرصت های سرمایه گذاری و شناسایی قابلیت های اکوتوریسمی به وضعیت اقتصادی منطقه رونق بخشید.

نویسندگان

متین خالقی

هیئت علمی دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، دانشکده علوم دریایی، گروه شیلات

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • و 29 آبانماه1393 هرمزگان -بندرعباس ...
  • خالقی، 1388. تراکم و پراکنش خارپوستان در مناطق بین جزر ...
  • سعدالدین، ن.، 1386. بررسی رسوب شناسی و ژئوشیمی رسوبی خلیج ...
  • فنل، د.، 1385. مقدمه ای بر طبیعت گردی. ترجمه جعفر ...
  • کرمی خانیکی، 1383. سواحل ایران. انتشارات پژوهشکده حفاظت خاک و ...
  • کریمی پور، الف.، اسماعیلی، م. و یارعلی، ن، 1388. اکوتوریسم ...
  • Campbell, L.M., 1999. Ecotourism in rural developing communitie. Annals of ...
  • Das, J. and DiRienzo, C., 2009. Global Tourism _ ompetitivenes ...
  • Eagles, P.F.J., McCool, S.F. and Haynes, C.D., 2002. Sustainable Tourism ...
  • Raina, A. K., 2005. Ecology Wildlife and Tourism Development, Principles, ...
  • Tremblay, P., 2006. Desert Tourism Scoping Study. Desert Knowledge Cooperative ...
  • نمایش کامل مراجع