روش های نوین برنامهریزی برای بهسازی و نوسازی بافت فرسوده شهرداراب با تأکید بر فضای سبز

برنامهریزی فضاهای شهری به عنوان بستر اتفاق زندگی بشر، یکی از تأثیرگذارترین هنرها در طراحی شهری است.همچنین طراحی محیط و خلق مناظر جدید به فر آیندی علمی و خلاق نیازمند است. بر این اساس توانایی های برنامه ریزان شهری، محیط و منظر، ایشان را قادر به رسیدن به نتایج مناسبتری ب ا همکاری هنرمندان، طراحان شهری، زیست شناسان، بومشناسان و سایرین در حل مسایل مربوط به محیط میسازد. در این پژوهش روشهای نوین برنامه - ریزی برای بهسازی و نوسازی بافت فرسوده شهر داراب با تأکید بر فضای سبز مورد بررسی تجربی قرار گرفته است و هدف از آن تأثیر روش های نوین برنامهریزی در بافت فرسوده شهر داراب است. این تحقیق که از نوع توصیفی – تحلیلی است با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، اسنادی و میدانی بررسی شده است. نتایج حاکی از آن است بافت فرسوده شهر داراب که واقع در ناحیه دو شهر هست به عنوان محدوده فروسبز شناخته شده و همچنین کاربرد روش های نوین برنامهریزی در بافت فرسوده بدون توجه شرایط کالبدی، فرهنگی، اجتماعی اقتصادی و ... دچار ناهنجاری شده است. بنابراین تأکید بیش تر بر تحلیل و شناخت مکان و داشتن مدلی از بستر طرح در فرآیند برنامه ریزی می تواند به ارتقاء هماهنگی در نوسازی و بهسازی بپردازد

کلیدواژه ها:

نوسازی و بهسازی ، بافت فرسوده ، شهر داراب ، روش های نوین برنامهریزی ، فضای سبز