بررسی نقش فرهنگ و طبیعت در شکل گیری معماری اکولوژیک مسکن روستای ابیانه

نقش دو عامل فرهنگ و طبیعت در شکلگیری معماری به ویژه در معماری مسکونی روستایی از اهمیت ویژهای برخوردار می باشد.این معماری به عنوان یکی از جنبه های اساسی فرهنگ که نشاندهنده ی ارتباط تنگاتنگ خود با محیط و طبیعت اطراف می باشد،دارای ارزش زیادی می باشد. به همین دلیل تداوم فرهنگ در مناطق روستایی با پایداری معماری سنتی رابطه نزدیک دارد. روستایابیانه، به عنوان نمونهای مناسب از هماهنگی و تلفیق بنا با طبیعت، که حاصل عوامل مختلف اقلیمی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی میباشد انتخاب شده است . معماری این روستا بیشترین تأثیر را از اقلیم و طبیعت پیرامون خود و فرهنگ و اعتقادات غنی مردم خود گرفته است. در مقاله حاضر به بررسی راهکارهای اکولوژیک 2بکار گرفته شده در معماری روستای ابیانه و رابطه ی آن با محیط طبیعی (اقلیم، توپوگرافی و شکل زمین)، محیط ساخته شده(فرم ساختمان، سازماندهی فضایی، مصال ح و ف ن آور ی ساخت)، و عوامل فرهنگی(سبک زندگی، ساختار اقتصادی، ارتباط با همسایه ها ، سنت ها و اعتقادات مذهبی) پرداخته شده است. در این تحقیق که به روش توصیفی تحلیلی می باشد، از منابع موجود، متون مرتبط، ثبت مشاهدات و مصاحبه با اهالی روستا جهت جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که بنیان اصلی معماری اکولوژیک این روستای بی نظیر، در تمامی اصول ساختاری اعم از مصالح تا فرم کلی بنا و حتی شکل گیری بستر کلی بافت روستا، تحت تأثیر کلیه عوامل محیطی طبیعی و فرهنگی حاکم بر منطقه بوده است. که این خود گویای این مطلب می باشد که معماری باید هماهنگی و همزیستی خود را با طبیعت حفظ کند

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، طبیعت ، معماری اکولوژیک 3 ، مسکن روستایی ، روستای ابیانه