مروری بر نتایج استفاده از ستون زیپی (زیپر) در قاب فولادی مهاربندی (CBF)

سیستم مهار بندی شورون، بالاترین سختی و شکل پذیری متوسطی را از طریق تسلیم یا کمانش مهارها فراهم می کند ولی رفتار پس کمانشی ضعیفی از خود نشان می دهند،درحالی که سایر اعضای سازه ای مانند: تیرها،ستون ها و اتصالات در محدوده الاستیک رفتار می کنند در اثر کمانش مهار بند در یک طبقه یک نیروی نامتعادل کننده قائم در وسط دهانه تیر وارد می شود که این امر باعث تمرکز خرابی در آن طبقه شده، که آن طبقه را مستعد مکانیسم طبقه نرم کرده و در نهایت انهدام سازه می شود.برای مقابله با این وضعیت می توان المان های قائم(زیپر) را ما بین تیرها،به گونه ای قرارداد که رأس مهار بندها را در ارتفاع به همدیگر اتصال دهد تا نیروی نامتعادل ایجادشده در طبقه را به طبقات بالاتر انتقال دهد، به چنین قابی اصطلاحاً ((قاب زیپر)) گفته می شود. انتظار می رود در صورت طراحی درست پیکربندی زیپر،مشکلات و نقاط ضعف سیستم مهار بندی شورون را برطرف نموده و جایگزین مناسبی برای این نوع سیستم مهار بندی باشد. با به کار بردن المان قائم در بادبند شورون و تبدیل آن به قاب زیپر، باعث بالا بردن مقاومت قاب،شکل پذیری بهتر و افزایش جذب انرژی می شود.

کلیدواژه ها:

شورون ، قاب زیپر ، شکل پذیری ، جذب انرژی ، مهار بند ، قاب فولادی