ساماندهی بافت های فرسوده، رویکردی برای احیاء مجدد بافت

امروزه معضلات و مشکلات بافتهای سنتی و فرسوده بیش از هر زمان دیگری دامنگیر شهرهای کشور گردیده، این مشکلات با تأثیرگذاری بر تمامی جنبه های شهرنشینی، روابط منطقی زندگی شهرنشینی را نابسامان نموده، کیفیت کلی و قابلیت زندگی در آنها را بهشدت کاهش داده و زمینه ناپایداری در آنها را فراهم کرده است.به همین دلیل جمعیت بومی ساکن این بافت ها به حاشیه شهرهامهاجرت می کنند و مهاجران روست ایی و اقشارکم درآمد جایگزین آنهامی شوند بنابراین عناصر وفضاهای بافت شهری عمری محدوددارند و با گذشت زمان دچار تغییر و فرسودگی می شوند. براین اساس یکی از ضرورت های مهم شهر و شهر نشینی عصر حاضر احیاء،بهسازی و نوسازی این بافتهای شهری است. هدف اصلی این پژوهش کمک به بافت های قدیمی دچار فرسودگی از طریق احیاء، بهسازیو نوسازی آنها، برای دمیدن روحی دوباره به کالبد آنها جهت زندگی مجدد و تولدی دوباره می باشد. روش پژوهش حاضر، توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی می باشد. بدین صورت که از مطالعات کتابخانه ای در راستای پیشبرد و هدف موضوعاستفاده شد. از جمله مزایای بهسازی و نوسازی بافتهای شهری، حفظ و صیانت از سرمایه و منابع انسانی و کاهش صدمات و تلفاتناشی از زلزله است که با هیچ معیاری قابل ارزش گذاری نیست به همین دلیل پایدار نگهداشتن کالبدهای شهری نیازمند مداخلاتی ازجمله بهسازی و نوسازی وضع موجود می باشد.

کلیدواژه ها:

بافت های سنتی ، شهرنشینی ، احیاء ، بهسازی ، نوسازی