نقش گردشگری بر ترافیک شهری (مطالعه موردی: شهر پاوه)

در طول 25 سال گذشته،میزان گردشگران بین المللی بیش از دو برابر شده است. گسترش گردشگری بین الملل تماس مستقیمی با نظم جغرافیای حمل و نقل دارد. از سال 2005، 715 میلیون دریافتی از (گردشگران) بین المللی گزارش شدهاست،که به نمایندگی بیش از 10 % جمعیت جهان هستند. گردشگری اغلب در اروپا و امریکا شمالی اتفاق می افتد. مسافرت همواره یک مشخصه ی مهم ازنظام اجتماعی بوده است. در ابتدا، مکتشفین برای آموختن بیشتر نسبت به مناطق جغرافیایی بازارهای بالقوه و نیز برایبهره برداری از منابع همه دنیا را گشتند. با گذشت زمان، هنگامیکه حمل و نقل با اطمینان بیشتری صورت گرفت، سفر کردن بهصورت یک فعالیت جهانی درآمدکه درمحیطی سازمان یافته اتفاق می افتاد: گردشگری. در دنیای جدید، مسافرت بیشتر حولتعطیلات سالانه متمرکز است و به صورت واضحی قابل پیش بینی است. در دسترس بودن عامل اصلی در پشتیبانی از اصول حملو نقل گردشگری است. شهر پاوه به دلیل کوهستانی بودن و عدم توسعه فیزیکی در جهات مختلف از جمله شهر های است که بامشکل ترافیک شهری و عدم رضایت گردشگران از سیستم حمل و نقل شهری روبرو است.گردشگری به عنوان یک فعالیتاقتصادی، با سطح بالایی از کشش توصیف می شود از آنجائیکه هزینه های حمل و نقل برای حالت بین المللی، قابل توجه است، درنتیجه تقاضا به طور شدیدی تحت تاثیر نوسانات هزینه است. بنابراین،حمل ونقل یک عامل کلیدی در صنعت گردشگری است.تقاضای زیرساخت های حمل و نقل بین المللی و حتی ملی اشاره دارد به تعداد بسیار زیاید ازمردم که می خواهند در شرایطکارآمد، سریع و کم خرج جابه جا شوند. این امر سرمایه گذاری های کلان و سازمانده ی پیچیده ای را می طلبد. ترمینال هایی بهخوبی سازمان یافته شده چه با آگاهی برنامه ریزی شده، برای توسعه تسهیلات حمل و نقل کارآمد برای گردشگران، ضروریهستند، به خصوص از زمانیکه این صنعت با سرعت زیاد در حال رشد است. حمل و نقل یک دلیل و نیز یک نتیجه از رشدگردشگری است. در ابتدا، بهبود تسهیلات، گردشگری را تحریک کرد و توسعه ی گردشگری نیز حمل و نقل را تحریک کرد.

کلیدواژه ها:

ترافیک شهری ، گردشگری ، شهر پاوه