تنوع مورفولوژیکی برخی شاخص های رویشی در پنج رقم غالب گیلاس در اقلیم منطقه مغان

گیلاس (Prunus avium L.) یکی از میوه های مهم در دنیا و ایران محسوب می شود. برنامه ریزیهای زیست محیطی برای هر منطقه بدون شناخت وضع پوشش گیاهی آن منطقه و تنوع گونه های جوامع آن پوشش ممکن نیست. به منظور انتخاب رقم یا ارقام مناسب گیلاس برای شرایط اقلیمی مغان، تعداد پنج رقم گیلاس (بورالت، ناپلئون، ژان، زردکرج و لامبرت) در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. پنج صفت رویشی شامل طول شاخه های سال جاری هر درخت، قطر شاخه سال جاری، طول میان گره وسط شاخه، سطح برگ و سطح مقطع تنه مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج بررسی صفات ارقام گیلاس نشان داد که رقم ناپلئون دارای بیشترین (235 میلی متر مربع) اندازه سطح برگ و رقم بورالت کوچکترین (166 میلی متر مربع) سطح برگ را داشتند. رقم لامبرت دارای میانگره های بزرگ تر و قطر شاخه سال جاری بیشتری نسبت به بقیه ارقام بود در بین ارقام رقم ژان دارای کمترین قطر شاخه سال جاری بود. بیشترین و کمترین طول شاخه جاری را به ترتیب ارقام بورالت و زرد کرج داشتند.

کلیدواژه ها:

اکولوژی ، فیزیولوژی درختان میوه ، تنوع مورفولوژیکی ، اصلاح گیلاس ، احداث باغ