بررسی اثرات اسمو و هیدرو پرایمینگ بر روی مولفه های رشد واستقرار گیاهچه کنجد

کیفیت بذور تولیدی یکی از جنبه هایی است که در اعمال پرایمینگ در مرحله قبل از جوانه زنی در خاک مورد توجه قرار گرفته است. به منظور بررسی اثرات اسمو و هیدرو پرایمینگ بر روی مولفه های رشد واستقرار گیاهچه کنجد آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکراراجرا گردید. تیمار ها شامل پلی اتیلن گلیکول (PEG) با غلظت 5 ، 10 و 15 درصد ،نیترات پتاسیم (KNO3) با غلظت های 5/0 ، 1 و 5/1 درصد ،کلریدپتاسیم (KCL) با غلظت های 1، 2 و 3 درصد و مدت زمان های 4 و 8 ساعت بودند . نتایج نشان داد که حداکثر طول ساقه چه در طی 4 ساعت و در پیش تیمار پلی اتیلن گلیکول با غلظت 5 درصد بدست آمد بیشترین طول ریشه چه تحت زمان 8 مشاهده شد و هم چنین حداکثر وحداقل طول ریشه چه به ترتیب با PEG و KCL با غلظت های 5 و 3 درصد حاصل گردید حداکثر طول گیاهچه در پیش تیمار پلی اتیلن گلیکول با غلظت 5 درصد بدست آمد. حداکثر نسبت طولی R/S تحت پیش تیمار پرایمینگ به ترتیب KCL با غلظت 2 درصد و آب و حداقل نسبت طولی R/S در تیمار شاهد حاصل شد حداکثر و حداقل نسبت وزن تر R/S تحت اثرات متقابل زمان × پرایمینگ با پیش تیمار Kcl وPEG با غلظت 1 و 15 درصد حاصل شد. میزان سرعت جوانه زنی تحت تأثیر پیش تیمار کلرید سدیم باغلظت 1 و 3 پلی اتیلن گلیکول با غلظت 5 و 15 درصد دارای بیشترین مقدار بود.

کلیدواژه ها:

پرایمینگ بذر ، پلی اتیلن گلیکول ، سرعت جوانه زنی ، کنجد