نقش دانش بومی و نظام سنتی شیردان در شبکه زنان روستایی مطالعه موردی: روستای قصر یعقوب

زنان روستایی در فرآیند توسعه، همواره مشارکتی فعالانه و تاثیر گذار دارند، این زنان با دانش بومی و سنتی خود همواره نقش مهمی در مدیریت شیر و تهیه سنتی فرآورده های لبنی دارا می با شند . بطور کلی دانش بومی مجموعه ای از روشها و تجربیاتی است که در جوامع مختلف در اثر ارتباط انسان با محیط زیست پیرامون بدست آمده است، این دانش در طی زمان بارها آزموده و با فرهنگ و محیط زیست هر منطقه سازگار گردیده است و از کارایی بالایی در مسیر توسعه برخورد ار است. تحقیق حاضر به ،تحلیل دانش بومی در مدیریت شیر و تهیه فرآورده های لبنی در روستای قصر یعقوب شهرستان صفا شهر در استان فارس می پردازد. روش تحقیق این بررسی به شیوه پیمایشی بوده که به جهت تولید اطلاعات از روش مشاهده مستقیم، مشاهده مشارکتی و مصاحبه سازمان یافته بهره گرفته شده است . نتایج تحقیق به بررسی عملکرد سیستم مدیریتی تعاونی سنتی (شیردان) در بین زنان روستایی ، مکانیسم مدیریت شیر در بین زنان، مزایا و مشکلات پیش روی تعاونی و همچنین برخی سنت ها و عرف های محلی مرتبط با آن می پردازد . بر اساس نتایج این تح قیق می توان بیان کرد که زنان دامدار روستایی در روستای مورد مطالعه بر اساس عرف محلی خود و به منظور مدیریت شیر دام ها نهاد اجتماعی را بر اساس آداب و رسوم محلی شکل دادهاند. این تشکل ها برخاسته از دانش بومی زیست محیطی منطقه بوده و نقشی مهم در معیشت خانواده و اقتصاد روستا ایفا می نمایند و در عین حال پایه های ساختار فرهنگی و اجتماعی روستا را مستحکم می نمایند

کلیدواژه ها:

زنان روستایی ، دانش بومی ، توسعه پایدار ، روستای قصریعقوب ، شیردان ، نهاداجتماعی