تاثیر شیوه مصرف کودهای فسفات و سولفات روی بر عملکرد و برخی اجزای عملکرد ذرت تحت تنش رطوبتی

به منظور بررسی تاثیر شیوه مصرف کود های فسفات و سولفات روی بر عملکرد دانه و برخی اجزای عملکرد ذرت تحت تنش رطوبتی،آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه بوعلی سینا همدان در بهار 93 انجام گرفت. عامل تنش رطوبتی در کرت های اصلی شامل سه سطح آبیاری بعد از 60و 90و120 میلی متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر، و در کرت های فرعی دو عامل کود سولفات روی در سه سطح (عدم مصرف، محلول پاشی، مصرف خاکی به صورت پخش) و عامل کود فسفاته با دو سطح (مصرف پخش و مصرف نواری) قرار داده شدند. صفات مورد بررسی ، عملکرد دانه، وزن صد دانه و تعداد دانه در بلال بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد، با افزایش شدت تنش از 60 به 90 میلی متر تبخیر عملکرد دانه به میزان 28 درصد و از 90 به 120 میلی متر تبخیر به میزان 54 درصد کاهش می یابد، همچنین محلول پاشی سولفات روی نیز عملکرد دانه را نسبت به عدم مصرف سولفات روی به میزان 14 درصد افزایش داد. در تنش شدید رطوبتی ( 120 میلی متر تبخیر)، محلول پاشی سولفات روی، وزن صد دانه را به ترتیب 5 و 34 درصد نسبت به مصرف خاکی و عدم مصرف سولفات روی افزایش داد. همچنین در تنش شدید رطوبتی ( 120 میلی متر تبخیر)، محلول پاشی سولفات روی تعداد دانه در بلال را نسبت به حالت عدم مصرف و مصرف خاکی سولفات روی به ترتیب حدود 42 و 5 درصد افزایش داد. مصرف نواری فسفات در شرایط عدم تنش رطوبتی تعداد دانه در بلال را به میزان 13 درصد نسبت به حالت مصرف پخش فسفات افزایش داد

کلیدواژه ها:

تنش رطوبتی ، ذرت ، سولفات روی ، شیوه مصرف ، فسفات