نقش اقلیم در حوضه آبریز قره چای در کاربری اراضی مخروط کشکسرای مرند

منطقه مورد مطالعه یکی از بزرگترین حوضههای آبریز در قسمت شمالی میشو شرقی به نام قره چای و مخروط افکنه کشکسرای بین عرضهای الی شمالی و طولهای الی شرقی در شمال غرب ایران قرار گرفته است. عبور گسل شمالی میشو به عنوان گسل فعال در منطقه از وسط حوضه، استقرار مراکز جمعیت شهری و روستایی، استقرار راههای ارتباطی و خطوط نیرو و مخابزاتی در سطح مخروط افکنه از یک سو و مطرح شدن منطقه به عنوان یکی از قطبهای کشاورزی در سطح شهرستان و استان از سوی دیگر و دنیا میک پویای ژئومرولوژیکی و همچنین لزوم محاسبات دقیق در عملکرد رودخانه بر روی مخروط افکنه و تأثیر ژئومرولوژیکی رودخانه بر روی کاربری سطح مخروط افکنه و در هم تنیدگی این موضوعات منطقه را از حیث مطالعات در جایگاه ویژهای قرار داده است. پژوهش حاضر حاصل تلفیق روشهای ژئومورفولوژیکی و لیتولوژیکی و چینه شناختی است. مستندات این شواهد ژئومورفولوژیکی از راه بررسی منابع و تفسیر نقشههای زمین شناسی توپوگرافی و تصاویر هوایی و به ویژه بازدیدهای میدانی و ترکیب دادههای مختلف به دست آمده است، منطقه مورد مطالعه در طول ادوار زمین شناسی به ویژه در کواترنر در معرض تغییرات اقلیمی و حرکات تکتونیکی قرار گرفته است. عبور گسل شمالی میشو از وسط حوضه آبریز ووجود انواع حرکات تودهای و گنبدهای نمکی در میان تشکیلات مارنی داخل حوضه نقش بسزایی در تعیینکاربریهای مخروط افکنه کشکسرای ایفا میکنند. لازم به ذکر است رودخانه پیربالا چای بعد از اتصال با ارلان چای در میان مردم بومی قره چای نامیده میشود.