اثر نانو جاذب اکسید نیکل بر حذف فلزات سنگین مس و کادمیوم از آب

در سال های اخیر آلودگی فلزات سنگین با توسعه صنایع در محیط زیست رو به افزایش است چندین روش مرسوم همچون رسوب، تبادل کاتیونی، تکنولوژی فیلتراسیون غشاء، فرآیندهای الکتر شیمیایی و فرآیند جذب سطحی برای حذف فلزات سنگین و دیگر آلایندهها از زهابها وجود دارد. روش جذب سطحی متداولترین و کم هزینهترین روش جهت حذف آلایندهها میباشد، همچنین در بین جاذب ها امروزه نانوذرات به دلیل داشتن سطح جذب بالا، سطوح فعال، مقاومت نفوذی کم و جداسازی سریع توجه زیادی را به خود اختصاص داده اند، بنابراین ذرات نانو اکسید نیکل تهیه و به عنوان جاذب در حذف آلودگی فلزات سنگین Cu2 + ، Cd2+ از محیطهای آبی استفاده که بهترین زمان برای حذف 09 دقیقه برای Cu2+ و 09 دقیقه برای Cd2+ تعیین شد و دمای 20 درجه سانتی گراد، پهاش 3 و غلظت نانو جاذب اکسید نیکل 1میلیگرم بر لیتر به عنوان شاخصهای بهینه تعیین گردید. در مطالعات ایزوترمی انجام شده بالاترین میزان جذب مس و کادمیوم + در غلظت اولیه 199 میلی گرم بر لیتر به ترتیب 26/450و45/5 میلیگرم بر گرم گزارش گردید

کلیدواژه ها:

نانو ذره ، فلزات سنگین ، آب ، اکسید نیکل ، حذف آلودگی