ارزیابی تاثیر پدیده AMO بر بارش ایران با استفاده از روش هارمونی

در این پژوهش تأثیر پدیده نوسانهای دههای اقیانوس اطلس AMO بر بارش 22 ایستگاه همدیدی کشور طی دوره 2212- 1691 با استفاده از آنالیز هارمونیک بررسی شده است. ابتدا فازهای سرد و گرم این پدیده را تعیین شده و سپس ترمهای هارمونی برای مقادیر احتمال تجمعی بارش در سالهای وقوع فاز سرد و یا فاز گرم AMO محاسبه شد. این ترمها شامل ضرائب سری فوریه، دامنه نوسان هارمونیها، زاویه فاز و نقش هر هارمونی در واریانس کل تعیین شدهاند.مقدار تأثیر و زمان ماکزیمم اثر این پدیده بر بارش با استفاده از دامنه نوسان و زاویه فاز بدست آمده بیان شده است. نتایج نشان داد که در فاز منفی و مثبت پدیده AMO ایستگاههای سواحل خزر در هارمونی اول و دوم تأثیر پذیری کمی از این پدیده دارند. در فاز منفی AMO و در هارمونی اول و دوم ایستگاههای شهرکرد و کرمانشاه بیشترین تأثیر پذیری وایستگاههای رشت و بابلسر کمترین تأثیر پذیری را از پدیده AMO داشتند. در فاز مثبت پدیده AMO و در هارمونی اول و دوم ایستگاههای خرمآباد و شیراز بیشترین تأثیر پذیری و ایستگاههای گرگان و بابلسر کمترین تأثیر پذیری را ازپدیده AMO داشتند. همچنین زاویه فازهای بدست آمده نشان داد که در فاز منفی و مثبت پدیده بیشترین تأثیر پذیریها در دو هارمونی اول در ماههای فصل زمستان اتفاق افتاده است و در شمار کمی از ایستگاهها این تأثیر پذیری در ماههای فصل بهار اتفاق افتاده است.

کلیدواژه ها:

AMO ، هارمونی ، فاز مثبت ، فاز منفی ، دامنه نوسان ، زاویه فاز