بررسی عوامل روانشناختی موثر در یادنگاری افراد بر بدنه معماری و جستجوی راه کارهای عملی در پیشگیری از روند موجود

یادنگاری به مفهوم ایجاد آثار، اعم از امضاء و نام و نشان و خط خطی کردن و یا جملات بی مفهوم بر بدنه معماری تاریخی و معماری معاصر می باشد که در زبان لاتین به انها گرافین می گویند . یادنگارانیک قشر خاص از جامعه را در برنمی گیرند، و می تواند در برگیرنده همه اقشار جامعه بویژه افراد دور ازخانه باشد که زیر فشار بارهای روانی محیطی قرار دارند. بررسی عوامل روانشناختی موثر بر یادنگاری افراد و ریشه یابی این معضل و شکافتن این عوارض بحثی است که در پژوهش به بررسی آن پرداخته شده است و در ادامه راهکارهایی ارائه گردیده است که قابلیت آن را دارند که بتواند این آثار منفی را به ارزش تبدیل نماید. آثار یاد نگاران علاوه بر بار مالی که بر گرده مردم و دولت تحمیل می کنند آثار زیانبار دیگری نیز دارند که قابل جبران نیستند، از جمله این آثار سوء ، تخریب معماری تاریخی و تحلیل رفتن آن است که قابل مرمت و بازسازی نیست و در صورت امکان بازسازی نیازمند هزینه های گزاف می باشد. این معضل در یک منطقه خاص اتفاق نیافتاده بلکه دامن همه جامعه جهانی را گرفته است. آنچه امروزه مسئولین معماری تاریخی و مدیران معماری معاصر کشورمان را به چالش کشیده است چگونگی برخورد با این عارضه ،و پیشگیری از این معضل می باشد. که تاکنون راهکاری که بتواند رضایت بخش باشد ارائه نگردیده است. شاید این چالش به خاطر این مسئله باشد که تاکنون تحقیق جامع و کاملی در این زمینه صورت نگرفته است

کلیدواژه ها:

یادنگاری ، معماری تاریخی ، روانشناختی ، معماری معاصر