تدوین برنامه استراتژیک برای توسعه گردشگری ساحلی خلیج فارس نمونه موردی: نواحی ساحلی هرمزگان

امروزه در سطح جهانی، بخش عمده ای از گردشگری طبیعی در گردشگری نواحی ساحلی متمرکز است. گردشگری ساحلی به عنوان یکی از سریع ترین انواع گردشگری در حال رشد به شمار می آید. توسعه گردشگری در شهرها و منطقه ساحلی خلیج فارس می تواند اثرات بلند مدتی را بر اقتصاد محلی، هویت بخشی منطقه ساحلی خلیج فارس، زیر ساخت ها، جنبه های فرهنگی _ اجتماعی و تجاری داشته باشد. به عنوان عاملی موثر برای توسعه و بهبود و وضعیت اقتصادی ( پایداری درآمد و اشتغال زایی) در نظر گرفته شود. از این رو،پژوهش حاضر به روش توصیفی - تحلیلی ،و بررسی های کتابخانه ای _ اسنادی و پیمایش های میدانی است، و با بکار گیری برنامه ریزی راهبردی قابلیت ها و پتانسیل ها و محدودیت های گردشگری ساحلی خلیج فارس شناسایی شدند،و جهت برنامه ریزی آتی با استفاده از پرسشنامه که توسط صاحب نظران تکمیل گردیده، با استفاده ازتحلیل swot به ارائه استراتژی و راهبرد جهت توسعه گردشگری در منطقه ساحلی خلیج فارس پرداخته شده است. نتایج بدست آمده بیانگر این است که: . راهبر تدافعی (WT) با امتیاز 12.15 بیشترین امتیاز را در بین چهار راهبرد را دارد و در واقع راهبرد مناسب برای توسعه گردشگری در منطقه ساحلی خلیج فارس راهبرد تدافعی می باشد . مهمترین راهبرد عبارت است از :برنامه ریزی جهت بهره گیری از فن آوری اطلاعات، تبلیغات تازه در جهت توسعه بازار های هدف گردشگری می باشد.راهبرد رقابتی/ تهاجمی (SO) با امتیاز 9.735 در برگیرنده فرصت های خارجی و ضعف های درونی می باشد. مهم ترین استراتژی SO عبارت است از : فراهم نمودن امکانات زیر بنایی و رفاهی ، تسهیلات و تمهیدات مطلوب جهت جذب گردشگر داخلی و خارجی. راهبرد تنوع (ST) دارای امتیاز 10.366 بر نقاط قوت درونی و تهدیدات خارجی متمرکز است که مهم ترین استراتژی ST عبارت است از: تقویت گردشگری داخلی و بهره مندی از منافع اقتصادی آن در راستای رفاه پایداری اقتصادی شهر و روستا. راهبرد بازنگری (WO) با امتیاز 11.521 در برگیرنده استراتژی، تعامل و همفکری بین مسئولان و سازمان های مرتبط با گردشگری در راستای توسعه گردشگری می باشد.