بازسازی و نوسازی مسکن پایدار در بافت های فرسوده ( نمونه موردی : محدوده ی بافت فرسوده محله کاشانک تهران)

در قرن بیست و یکم نیازمند به زندگی در فضای شهری زنده و عاری از معضلات فرسودگی هستیم تا خستگی ناشی از زندگی شهری را در فضایی با طراحی مناسب برطرف کنیم .بافت های مسکونی فرسوده و به ظاهر نا کارآمد یکی از معضلات شهری هستند که با بی توجهی به آن ها مانند عضوی بدون جان می شوند که باید از بخش های زنده شهری جدا شوندو همچنین دارای معضلاتی چون فرسودگی کالبدی ،عملکردی ،ترافیکی ،زیست محیطی و...می باشند.اما این بافت ها در درون خود پتانسیل های بالقوه ی شهری را پنهان کرده اند .این مقاله نیزبه ارائه ی راه حل هایی برای رفع معضلات بافت فرسوده ی کاشانک به خصوص بخش مسکونی می پردازد که ازجمله ی این معضلات ریزدانگی، نفوذ ناپذیری، ناپایداری می باشد و آنگاه امکانات بالقوه ی این بافت ها را نام می برد و شیوه های بهره وری درست از شیب زمین برای حل معضل شیب را مطرح می کند و با بیان چند شیوه به پایداری انرژی وایجاد بناهای پایدار در معماری کمک می کند . تحقیق مذکور تحقیقی عملی است که با هدف رفع مسائل و مشکلات جوامع انسانی انجام می شود.روش تحقیق به صورت کمی و کیفی می باشد که از روش توصیفی ،تحلیلی استفاده شده است.که در ابتدا اطلاعات مربوطه به کمک اسناد و مدارک کتابخانه ای جمع آوری شده است.برای جمع آوری اطلاعات میدانی از شهروندان کمک گرفته شده است و به این طریق اطلاعات مورد نیاز در باره ی واحد های مسکونی ، مصالح و ... بدست آمده است.

کلیدواژه ها:

مسکن ، بافت فرسوده ، پایداری در معماری ، محله کاشانک