پرداخت مدل لوجیت دوتایی انتخاب حمل ونقل عمومی و شخصی در دسترسی زمینی به فرودگاه (مطالعه موردی: فرودگاه بین المللی امام خمینی)

با توجه به فاصله ی زیاد مرکز شهر تهران تا فرودگاه امام خمینی (حدود 40 کیلومتری)، در نتیجه بالا رفتن کرایه تاکسیها و بالا بودن هزینه های خودروی شخصی (پارکینگ، سوخت و...) و همچنین سهم حدود 50 % تهرانیها از مسافران این فرودگاه، میتوان با راه اندازی سیستم حمل ونقل عمومی با هزینه بسیار پایینتر از تاکسی و همچنین زمان سفر و اعتمادپذیری مناسبتر، هم در جهت خدمات رسانی مطلوبتر به مسافران قدم برداشت و هم به سیاست مدیران حملونقل در زمینه افزایش استفاده از سیستمهای حمل ونقل عمومی کمک کرد. هدف از انجام این پژوهش شناسایی فاکتورهای مهم و تاثیرگذار در انتخاب مسافران هوایی در جهت گسترش و بهبود سیستم حمل ونقل به منظور دسترسی زمینی به فرودگاه میباشد. در این پژوهش سعی شده نحوه رفتار مسافران هوایی در انتخاب بین حمل ونقل عمومی (مترو، اتوبوس، همسفری و تاکسی) و حمل ونقل شخصی (خودروی شخصی (پارک کردن) وخودروی شخصی (پیاده شدن)) جهت دسترسی زمینی به فرودگاه بین المللی امام خمینی تهران بررسی گردد. به این منظور از مدل لوجیت دوتایی استفاده شد. اطلاعات حاصل از 3 روز پیمایش انجام شده در مرداد 1393 ، ورودی این مدل را تشکیل می دهند. پیمایش مذکور در قالب رجحان بیان شده به شکل مصاحبه حضوری در فرودگاه امام خمینی انجام گرفته است. تعداد پرسشنامه های جمع آوریشده 257 عدد بوده و مقدار اعتبارسنجی داده ها 32% میباشد. در نهایت اینرسی و گروه سنی 25-14 سال، مهمترین پارامترهای مدل پرداخته شده به حساب میآیند. از مهمترین نتایج این پژوهش میتوان به تمایل بیشتر به استفاده از حمل ونقل عمومی توسط مسافرانی که با سیستم های حمل ونقل عمومی موجود به فرودگاه امامخمینی آمده بودند، و همچنین تاثیر تعداد مالکیت خودرویبیشتر خانوار را در کاهش استفاده از حمل ونقل عمومی اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

دسترسی زمینی به فرودگاه ، مدل لوجیت دوتایی ، فرودگاه امام خمینی ، حمل ونقل عمومی ، حمل ونقل شخصی ، رجحان بیان شده