بررسی شاخصهای فضاهای ورزشی- نمونه موردی مجموعه ورزشی شهید بابایی و مجموعه ورزشی شهید رجایی قزوین

موضوع این مقاله بررسی شاخص های رفتاری استفاده کنندگان از فضاهای ورزشی شهر قزوین می باشد. امروزه با توجه به روند سریع تغییرات محیطی و روند رو به ازدیاد استفاده از امکانات ورزشی و با تأکید به اینکه ورزش به تقویت جسم، روان و همبستگی اجتماعی کمک می کند، نامناسب بودن این فضاها منجر به تأثیرات منفی بر فرد و اجتماع می شود. از جمله مسائل و مشکلاتی که در تربیت بدنی و ورزش کشور مطرح است و باید به آن توجه ویژه ای داشت، کمبود امکانات و فضاهای ورزشی است. کلیه فعالیت های ورزشی، نیازمند امکانات و تجهیزات ویژه ای هستند و از نظر مدیریت و بهره برداری، مستلزم آگاهی ها و تخصص خاص خود می باشند. هدف این مقاله ارائه راهکارهای طراحی در ایجاد بستر مناسب جهت افزایش کیفیت این فضاها است. روش تحقیق پیمایشی و روش گرد آوری اطلاعات به صورت میدانی و کتابخانه ای و روش نمونه گیری گزینشی است. جامعه آماری شامل مجموعه ورزشی شهید رجایی و مجموعه ورزشی شهید بابایی می باشد. ابزارهای گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ی تنظیم شده توسط نگارندگان و همچنین مشاهده وضع موجود نمونه ها می باشند. روش تجزیه و تحلیل استدلال استقرایی و استفاده از نرم افزارهای spss و excel است که نتیجه حاصل از آن ها این است که مجموعه های ورزشی باید در جایی واقع شوند که سبب اختلال در آسایش شهروندان نگردند همچنین توجه به کیفیت جایگاه تماشاچیان، ظرفیت مناسب پارکینگ و ایمنی ورزشگاه ها از ضرورت های طراحی آن هاست.

کلیدواژه ها:

شاخص های رفتاری ، فضاهای ورزشی ، مجموعه ورزشی شهید رجایی ، مجموعه ورزشی شهید بابایی