سنجش میزان رضایتمندی زنان از فضاهای عمومی شهری نمونه موردی: پارک دانشجوی تهران

از جمله ملزومات رشد و توسعه جوامع، ایجاد بسترهای فضایی و کالبدی مناسب جهت استفاده همه اقشار جامعه از جمله زنان از خدمات و امکانات عمومی است. دسترسی زنان به خدمات و فضاهای عمومی از جمله پارکهای شهری یکی از زمینه های حضور زنان در عرصه های اجتماعی می باشد که باعث ایجاد تعامل بیشتر با سایر شهروندان، ارتقاء حس تعلق به فضاهای شهری و انسجام اجتماعی می شود. زنان به عنوان نیمی از جمعیت جوامع نیازمند استفاده از این فضاها میباشند، چرا که برابری حقوق شهروندی و تداوم زندگی روزمره تا حد زیادی وابسته به تعامل آنان در زمان و مکان مشترک میباشد. در این راستا در این پژوهش سعی شده است که علاوه بر مشخصات فردی زنان استفاده کننده از پارک، زمان و چگونگی مراجعه و نحوه دسترسی آنها به پارک مشخص شود و در نهایت با استفاده از 8 شاخص میزان رضایتمندی زنان از پارک دانشجوی تهران ارزیابی شود. این تحقیق از نوع کاربردی به روش توصیفی – تحلیلی است و روش جمع آوری اطلاعات به دو روش اسنادی ( کتابخانه ای ) و میدانی از طریق پرسشنامه، مصاحبه و نظرسنجی جمع آوری گردیده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که بیشتر مراجعات زنان در ساعات 16 تا 20 عصر به پارک دانشجو انجام می شود. زنان کمتر به صورت تنها و اکثراً با همراهی خانواده یا دوستان به پارک مراجعه میکنند و بیشتر از وسایل نقلیه عمومی برای مراجعه خود به پارک استفاده مینمایند و در نهایت میزان رضایتمندی آنها نیز با استفاده از آزمون تی تک نمونه ای در محیط نرم افزار SPSS در سطح متوسط ارزیابی شد.

کلیدواژه ها:

میزان رضایتمندی ، زنان ، فضاهای عمومی ، پارک دانشجو ، تهران