الگوی طراحی سایبری و تاثیر آن بر ایجاد فضاهای خلاق درساختمان های بلند مرتبه هزاره سوم

خلاقیت فرآیندی است که موجب شکل گیری قوه ذهنی و تصور شده و نقش عمده ای در فرایند آموزش و پژوهش در فرآیندهای معماری و بخصوص در طراحی معماری بر عهده دارند.زندگی پیچیده امروزی،هر لحظه در حال نو شدن است و خلاقیت و نو آوری،ضرورت استمرار زندگی فعال،انسان بر خلق نشاط و پویایی در زندگی نیازمند نو آوری و ابتکار است تا انگیزه تنوع طلبی خود را ارضا کند.در میان توانایی های مختلف انسان بدون تردید خلاقیت سازنده ترین و بنیادی ترین آنهاست. معماری دیجیتالی جنبشی در عرصه معماری هست تا با ارتباط معماری و علوم دیجیتالی زمینه ای برای خلق و نو آوری بیشتر فراهم گردد. آنچه که امروز تحت عناوین مختلفی همچون فضای سایبر یا واقعیت مجازی مطرح می گردد ، بازتاب تغییرات ایجاد شده در مفهوم فضا و مکان می باشد که به ارائه تعریف نوینی از معماری (از نظر فرم ، کارکرد ، فرآیند و ارزش) انجامیده است. در فضای معماری سایبر، فضا با طی شدن زمان تغییر کرده و به سوی کامل تر شدن حرکت می کند . در این مقاله روش تحقیق به صورت تحلیلی توصیفی و بر مبنای تحلیل طرح های موفق برج های هزاره سوم میباشد. ابتدا به شناخت مفاهیم پایه ایی فضای سایبری پرداخته میشود. سپس مشاهدات عینی چندین نمونه موردی از کاربران فضای سایبری که در فضاهای معماری مستقرر بوده اند،مورد بررسی، و امکان تاثیر فضای سایبری بر ادراک قلمرو فضاهای خلاق در آن کاربران مورد تحلیل قرار گرفت.نتایج نشانگر آن است که فضای سایبری درشکل دهی قلمرو های فضاهای خلاق معماری تاثیر داشته و به ایجاد دریافت متفاوت از قلمرو فضایی منتهی میشود.

کلیدواژه ها:

برج های هزاره سوم ، خلاقیت ، معماری سایبر ، معماری دیجیتالی معماری مجازی ، معماری تعاملی