نماد پردازی اعداد و اشکال در هندسه و تناسبات معماری اسلامی

نگرش نمادین به هستی و پدیده های آن از گذشته های دور در فرهنگ های کهن به ویژه در هستی شناسی اسلامی - شیعی که سرچشمه هستی را در ماورای این طبیعت و ماده می جوید، مطرح بوده است. هنر اسلام دارای گنجینه عظیمی از معانی عمیق عرفانی و حکمت الهی است زیرا این هنر ریشه در بنیان های ژرف تفکری معنوی و الهی دارد. این هنر،گاه با خلق صورت های جدید و گاه با بهره گیری از تصاویر و فرم های هنری گذشته همچون ایران باستان و ایران قبل از اسلام و با نگرش و معنا بخشی مجدد به آنها به پی ریزی فرهنگی بس غنی و شکوفا در تمدن اسلامی پرداخت .گونه ای از نمادها که در هنر اسلامی معانی عمیقی را در خود نهفته دارند، اعداد هستند. در این مقاله مفاهیم نمادین هر کدام از اعداد، مورد بررسی قرار گرفته تا حکمت نمادهای عددی هویدا گردد. متغیرهای پژوهش مربوط به دوران گذشته هستند و با نگرش و رویکردی تفسیرگرایانه به آنها توجه شده است، به همین سبب از روش تحقیق تاریخی تفسیری ودر برخی موارد مطالعه موردی استفاده شده است. گردآوری اطلاعات نیز به شکل اسنادی، کتابخانه ای بوده است.

کلیدواژه ها:

نمادپردازی ، تناظر اعداد ، هندسه ، تناسبات