بررسی معماری پایدار در شهرهای خزری ایران

همانطور که می دانید با بررسی ویژگی ها و بنیادهای پایداری معماری سنتی ایران می توان خدمتی در عرصه برنامه ریزی ، طراحی و مردمی نمودن محیط زندگی امروز انجام داد برای درک بهتر مفهوم معماری پایدار لازم است که ابتدا تعریف روشنی از مفهوم "توسعه پایدار" ارائه شود قطعا اصول معماری پایدار که همان حفظ انرژی های طبیعی ، کاهش استفاده از سوخت های فسیلی و همزیستی با محیط و اقلیم است باید مدنظر طراحان و فعالان عرصه معماری قرار گیرد قدری تامل در معماری پایدار و اصول آن ما را به معماری بومی (مربوط به گذشته) این سرزمین خواهد رساند چراکه معماران این سرزمین در اقلیم های مختلف توانسته اند بهترین هماهنگی را با محیط ایجاد کنند و با استفاده از محدودیت ها و امکانات بستر طرح بهترین شرایط زیستی را برای کاربران خود فراهم سازند . معماری مازندران یکی از نمونه های موفق معماری بومی است که چنان با ظرافت با طبیعت درامیخته است که گویی جزئی از بستر و محیط طبیعی است مقایسه وضعیت معماری بومی همساز با اقلیم مناطق خزری که در بخش های سنتی شهر تجلی یافته اند با بافت های جدید که در قالب توسعه های بی رویه و کم تراکم در پیرامون شهرها شکل یافته اند این نکته را نشان می دهد که معماری شهرهای خزری به شکل فزاینده ای از وضعیت طبیعی و مطلوب خود فاصله گرفته و می گیرد و این رویه چه از لحاظ معماری پایدار چه از لحاظ سازه ای و چه از جهت طراحی معمارانه دچار افول نسبت به گذشته خود گشته است. در این مقاله استخراج ویژگی های نهان معماری پایدار در معماری بومی مازندران مدنظر است روش تحقیق در این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است و رویکردی توصیفی دارد و نتایج به دست آمده از این پژوهش به روشن شدن اصول پایدار نهفته در معماری مازندران منجر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، توسعه پایدار ، معماری سنتی ، مازندران