بررسی ویژگی های مسکن بومی در اقلیم گرم و خشک با رویکرد معماری پایدار (نمونه موردی بررسی معماری خانه زعیم)

کاربرد مفهوم پایداری در معماری پایدار را باز کرده که در این نوع معماری ساختمان با موقعیت مکانی، شرایط اقلیمی و طبیعت پیرامون خود تعانل و ارتباط متقابلی را به وجود می آورد در جهت ایجاد محیطی پایدار و مناسب زندگی انسان ، معماری اقلیم گرم و خشک به اصول و روش هایی دست یافته است که نه تنها تخریب و ضایعه ای را بر محیط تحمیل نمی کند بلکه فراتر از آن به عنوان عامل کمال بخشیدن به ماده نیز ایفای نقش می نماید بررسی ویژگی های بومی مسکن اقلیم گرم و خشک در این مقاله نشان می دهد که در طراحی معماری، علاوه بر استفاده از پتانسیل های محیطی از آلودگی و تخریب محیط زیست نیز جلوگیری به عمل اورده و مصداق بارزی از معماری پایدار است.این مقاله در پی درک اصول و ارزش های تکرار پذیر حاکم بر معماری بومی مسکن اقلیم گرم و خشک به عنوان یک معماری پایدار و استخراج ویژگی های قابل تکرار آن در راستای دستیابی به اهداف معماری پایدار از اهداف آن به شمار می رود با فهم کاربردی بودن ارزش های استخراج شده این نوع از معماری پایدار می توان به گونه ای از معماری دست یافت که همچون معماری گذشته به خوبی کار می کند و پاسخگوی نیازهای انسانی است همچنین این مقاله با معرفی خانه زعیم و بررسی اصول معماری پایدار در آن گامی در راستای ارتقای معماری پایدار و بومی همخوان با اقلیم و طبیعت و استفاده از این اصول در معماری معاصر امروز برداریم.

کلیدواژه ها:

معماری مسکن بومی ، پایدار ، پایداری ، اقلیم گرم و خشک ، خانه زعیم