احداث شهرکهای جدید با عملکرد ساماندهی توسعه های پراکنده در منطقه شهری

[توضیح: مقالات این کنفرانس فقط به صورت چکیده در مجموعه سیویلیکا نمایش شده است] استفاده از شهرهای جدید برای ساماندهی توسعه شهری از اوایل قرن بیستم با اشکال و انندازه های متفاوت در کشورهای مختلف به تجربه درآمده است . لیکن در سال های اخیر بامطرح شدن ایده توسعه پایدار شهری در کشورهای توسعه یافته : گسترشهای منفصل شهری در قالب دهکده های شهری (Urban village) و توسعه های حمل ونقل مبنا (T. O. D) بیشتر مورد توجه قرار گرفته اند . از این الگو های به منظور ایجاد تمرکز مناسب با تراکم مطلوب برای توسعه های کم حاشیه شهرها و جلوگیری از تخریب محیط زیست استفاده می شود از این ایده با لحاظ نمودن شرایط بومی و طبیعی ایران می توان با تغییراتی جهت انتظام بخشی به توسعه های پراکنده سکونت و اشتغال در منطقه شهری و یا هدایت توسعه های روستایی به سکونتگاه های مجهز روستاهای - شهری در مناطقی که از تراکم بالای سکونت گاه های روستایی برخوردارند، استفاده نمود. این مقاله در راستای هدف فوق نحوه استفاده از شهرکهای جدید را با اندازه های کوچک و در چارچوب طرح های ساختاری یا طرح های مجموعه شهری برای انتظام بخشی به فرایند سکونت و اشتغال در منطقه های شهری به رشته تحریر در آمده است .

کلیدواژه ها:

شهرک جدید ، منطقه های شهری ، توسعه شهری ، ساماندهی تراکم