نقش هسته ها اولیه در مکان گزینی، شکل گیری و تکوین شهرهای جدید

سال انتشار: 1384
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 448

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICONT01_078

تاریخ نمایه سازی: 16 خرداد 1394

چکیده مقاله:

[توضیح: مقالات این کنفرانس فقط به صورت چکیده در مجموعه سیویلیکا نمایش شده است] موفقیت شهرهای جدید در جذب سرریزهای جمعیتی و ساماندهی فضایی نواحی شهری مستلزم توه به شرایط جغرافیایی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، تاریخی، سنتی، فرهنگی و روانشناختی مردم در مکان یابی آنهاست. با بررسی سابقه ایجاد شهرهای جدید در ایران - که تا کنون بر پایه الگوهای مختلفی همانند اقماری، سازمانی صنعتی، مستقل، پیوسته و شرکتی انجام گردیده است . به دوره های زمانی مشخصی می رسیم که در برخی از این دوره ها تکوین شهرهای جدید بر پایه یک هسته موجود روستایی بوده که بافت شهری جدید به تدریج هسته روستایی را از رونق انداخته و آن را در خود هضم نموده است، و یا به دلیل همجواری با یک هسته شهری و به علت وسعت و توان شهر جدید، سیمای شهر پایه کمرنگ شده و به تدریج از بین رفته است. عمده شهرهای جدید پر رونق امروز به علت داشتن یک هسته سکونتی اولیه و امکانات تطابقی که با حوزه سکونتی خود از نظر بافت شهری و اشتغال دارند، توانسته اند جای خود را در حوزه شهری یا روستایی پیرامون خویش به مثابه یک شهر بیابند. مقاله حاضر ضمن بررسی موردی و تطبیقی شهرهای جدید ایران، نقش هسته های اولیه را در توفیق یا عدم توفیق آنها در رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده، مشخص کرده و به ترسیم چشم انداز آینده شهرهای جدید مبتنی بر هسته های اولیه می پردازد.

نویسندگان