طراحی شهری در فرآیند توسعه شهرهای جدید

سال انتشار: 1384
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 874

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICONT01_067

تاریخ نمایه سازی: 16 خرداد 1394

چکیده مقاله:

[توضیح: مقالات این کنفرانس فقط به صورت چکیده در مجموعه سیویلیکا نمایش شده است] نقش طراحی شهری و جایگاه این حرفه چند دهه است که مورد توجه جوامع و متخصصین مربوطه قرار گرفته است ولی در تحول برنامه ریزی و شهرسازی ایران هنوز از جایگاه قانونمند و تعریف شده ای برخوردار نمی باشد. خوشبختانه رد پای بروز احساس نیاز این رشته از تخصص شهرسازی به صورت طرح های بافت قدیم، بهسازی، بازیابی محیط شهری و حتی روستایی یا تعریف موردی پروژه های بدنه ساز بعضی محورها در حد بسیار جزی نگر و موضعی تعریف شده است . در صورتی که رویکرد این طرح ها در فرآیند توسعه کالبدی شهر در ساختار چند بعدی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد و پروژه های متعددی را با پشتوانه منطق توسعه پویا در زمان و مکان مشخص تعریف نماید، این رویکرد سرآغاز نگرشی از دیدگاه این حرفه به توسعه سه بعدی زیستگاه ها در بعد چهارم یعنی زمان است . فرآیند این تفکر در شهرهای جدید بسیار متفاوت و پیچیده تر می باشد. راهبردها و الگوهای ساختاری در مراحل تهیه طرح های مکان یابی ساختاری - راهبردی و جامع هر یک از شهرهای جدید حکایت از انطباق الگوی توسعه تکوینی در بستر جغرافیای طبیعی و اقتصادی اجتماعی منطقه مراحل دستیابی و پاسخگویی به نیازهای مختلف ساکنین آینده ( بدون غنای پشتوانه تاریخی فرهنگی) از اشتغال گرفته تا نیازهای تفریحی و روحی روانی جمعیتی تاثیر پذیر در آستانه های مختلف رشد با توانهای محدود از یک طرف و لزوم مدیریت جذب سرمایه های محدود جهت پاسخگویی از طرف دیگر می باشد که پیوسته این پارادکس پیش روی برنامه ریزان و کارگزاران شهرهای جدید می باشد و مسئولین اجرای را به چالش های تصمیم گیری موردی و مقطعی در تعاریف متفاوت از پروژه ها، دستورالعملها و اقدامات اجرایی می کشاند، این خدمات اگر با پشتوانه های علم شهر سازی تداوم نیابد، هزینه های انجام شده سیر تکاملی همسو و هدفمندی را در پذیرش مشارکت اجزاء و عناصر توسعه عرضه نمی نمایند. در این فرآیند مدیریت شهری کارآمد و ساده نیست مگر شرایط برای بروز توان و مشارکت مداوم حرفه شهر سازی مخصوصا طراحی شهری در ساختار مدنی جامعه تعریف و قانونمند گردد تا در کنار مسئولین نقش موثر خود را در راستای اهداف این حرفه که ارتقاء کیفیت محیط زیست است ایفا نماید. با روشن نمودن جایگاه حلقه مفقوده طراحی شهری در روند تهیه طرح های شهرهای جدید و معرفی اجمالی پروژه طراحی شهری محور بین ناحیه ای هشتگرد و بیان یافته ها در طرح یاد شده و طرح های تعریف شده بعدی با این رویکرد پاسخی به طرح مسائل روز شهرهای جدید می باشد که با تمام سختی ورود به مبحث طراحی شهری و تعریف پروژه هایی از این دست در سلسله مراتب تهیه طرح ها ره یافتی مناسب به استفاده از مکانیزم های جهت دهی به رشد تکوین توسعه، تداوم پذیری، پوشش دهی و تحقق پذیری طرح ها در شرایط فعلی شهرهای جدیدایران می باشد که با بهره گیری از تکنیک های شهر سازی روز با تمام توان پاسخگویی به مسائل مربوط در فرآیندی گام به گام از مراحل شکل گیری شهرهای جدید پیشنهاد شده است که اهداف کیفی و کمی شهرهای جدید را توامان هدف قرار خواهد داد.

نویسندگان