تبیین شاخص های نظام بصری شهراسلامی

منظر؛ دارای معنی است ومعنی در سرشت و سرنوشت پدیده ها به ودیعه گذاشته شده است. تنهاانسان است که می تواند ازراه ادراک و گاه الهام ، معانی منظر را به دست آورد. منظر ؛ مفهومی پویاو فراتر از عینیت طبیعت و یا چشم انداز دارد. بنابراین توجه به منظرشهر الزاماً به معنی کاشتن گل وگیاه ، ساختن آب نما و کف سازی نیست و از تزیین محیط فراتر می رود و به ساماندهی انسانمحور و مطبوع محیط و طراحی عرصه های باز می رسد. در این میان اگر شهراسلامی را به مفهومشهر متأثر از فرهنگ دینی و آموزه های اسلامی بدانیم و بنامیم، ارتقاء هدفمندانه منظر ، درشمارکنشی اعتقادی و فرهنگی محسوب می شود. منظر شهر اسلامی باید ارتباط دهنده ساختار فیزیکیشهر با نوع مناسبات اعتقادی حاکم بر محیط آن باشد. ارتقاء توأمان منظر وکارکرد شهراسلامی- که متأثر از ارزش های دینی است- بستر ساز اقتدار روانی و هنجارهای معنوی شهروندان و بستری مناسب برای امنیت اعتقادی ایشان خواهد بود؛ امابرغم این فایده، هنوز شاخص های نظام بصریشهراسلامی در معرض انواع اختلاف نظرها و همچنین مواجه با خلاء های تحقیقاتی است. لذا اینمقاله به روش مطالعات کیفی و با هدف تبیین این مهم به رشته تحریر درآمده وفرض آن مبتنیبراهمیت منظرشهردر احراز هویت اسلامی و نیل به حیات طیبه است .