مطالعه امید به آینده کودکان کار خیابانی (مطالعه موردی: شهر تهران)

پدیده ی کودکان کار خیابانی معضلی است که بسیاری از مسائل و مشکلات جدیخانواده ها و جوامع درحال توسعه را تشکیل میدهد. این کودکان به جای اینکه درکانون گرم، صمیمی و امن خانواده رشد کنند، به شکوفایی برسند و آیندهای روشنو درخشان در انتظارشان باشد، در درون خیابانها که محیطی ناامن و سرشار ازآسیب های اجتماعی است رشد و پرورش می یابند و از محبت خانواده، آموزش،سلامت و... که در آینده ی این کودکان مؤثر است، بی بهره می باشند. از اینرو، هدفپژوهش حاضر، مطالعه ی امید به آیندهی کودکان کار خیابانی باتوجه به شرایطدرون خانوادهی این کودکان میباشد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی می-باشد که با روش پیمایش و با استفاده از ابزار پرسشنامه، 100 نفر از کودکان کارخیابانی شهر تهران را مورد مطالعه و بررسی قرار داده است. یافته های این پژوهشحاکی از آن است که، شرایط درون خانوادهی کودکان کار خیابانی (رفتار انحرافیدرون خانواده، تغییر ساختار خانواده، نوع روابط درون خانواده و پایگاه اقتصادی-اجتماعی خانواده) بر امید به آیندهی این کودکان موثر واقع شده است. در بین این عوامل، نوع روابط درون خانواده، رفتار انحرافی درون خانواده و درآمد ماهیانه ی خانواده به ترتیب بیشترین تاثیر را در امید به آینده ی کودکان کار خیابانی داشتند.

کلیدواژه ها:

کودکان کار خیابانی ، شرایط درون خانواده ، امید به آینده