حافظه جمعی از تغییرات سبک زندگی با وقوع جنگ: مطالعه موردی شهر میاندوآب (ارائه یک نظریه زمینه ای)

پژوهش حاضر در صدد است از رویکرد تفسیرگرائی اجتماعی به بررسی تغییرات سبک زندگی در حافظه جمعی مردمانشهرستان میاندوآب از دوران جنگ تحمیلی بپردازد. این پژوهش به بررسی بخشی از حافظه جمعی مردمی می پردازدکه جنگ تحمیلی را تجربه و هشت سال زندگی خود را با جنگ و دوران آن سپری کردهاند و در طول هشت سال زندگیجنگی خود، همچنان یکی از بارزترین حافظه جمعی آنان از دوران هشت سالهی جنگ، تغییرات سبک زندگیشان درطول دوران جنگ میباشد. روش شناسی پژوهش، کیفی است و داده های کیفی این پژوهش با استفاده از تکنیکمصاحبه عمیق گردآوری شدند. در این پژوهش از روش نظریه زمینه ای جهت تجزیه و تحلیل داده ها و ارائه نظریه نهاییاستفاده شده است. مشارکت کنندگان این پژوهش را 20 نفر از افراد ساکن در شهر میاندوآب تشکیل می دهند. در اینپژوهش ما با افرادی که در طول دوران جنگ تحمیلی به صورت غیر مستقیم، جنگ را تجربه کرده اند و هر چند اینتجربه به صورت غیر مستقیم بود ولی زندگی آنان را تحت تاثیر خود قرار داده و زندگی آنان را دچار تغییرات عمیقیکرده بوده است سر و کار داریم. نتایج این پژوهش، با استفاده از مصاحبه ی عمیق که به صورت نمونه گیری هدفمند و نظری انتخاب شده اند، بررسی پژوهش از زندگی در دوران جنگ با استفاده از روش نظریه زمینه ای شامل «زندگی شرایط سخت، ترک روال عادی زندگی، زندگی به صورت آماده باش، روتین شدن زندگی جنگی، همزیستی مسالمت آمیز، سازش از سر اجبار». و «مقوله هسته» این بررسی «گذار زندگی جنگی» است که سایر مقولات عمده را دربرمی گیرد.

کلیدواژه ها:

حافظه جمعی ، پژوهش کیفی ، جنگ ، تغییرات سبک زندگی ، نظریه زمینه ای ، شهر میاندوآب